Voor u gelezen O In de vorige Hollandse Cirkel, juli 2002, heb ik uw aandacht gevraagd voor het themanummer van het Marineblad t.g.v. 125 jaar Dienst der Hydrografie. Het is in dit verband misschien wel nuttig te wijzen op een publicatie die in 1974 werd uitgegeven door de Chef der Hydro grafie vanwege het 100-jarig bestaan van die Dienst. Deze publicatie was getiteld: Met lood en lijn. Vier eeuwen hydrografie. Gelijktijdig was er een tentoonstelling in het Maritiem Museum van Rotterdam (dat toen nog 'Prins Hendrik' heette), vandaar dat dit boek een catalogus genoemd werd. Het bevat vij f hoofdstukken In het eerste hoofdstuk, getiteld Nederlandse hydrografische kaarteringen voor 1787 werd de historische ontwikkeling van de 'const der zeevaert' beschreven door prof. C. Koeman en de heer R. Voskuil. Niet alleen Nederlandse maar ook Franse en Engelse zeekaarten worden in het kort besproken. We lezen dat gedurende de 2e helft van de 17e eeuw de Nederlanders waarschijnlijk de meest volledige maritieme en geografische informatie ter wereld bezaten. Ook het belang van zeemans gidsen en kustprofielen wordt aangetoond. Nederlandse hydrografische kaarteringen 1787 - 1874 is de titel van het tweede hoofd stuk, geschreven door kapitein-luitenant-ter- zee F.C. van Oosten. In 1787 werd de 'Commissie tot de Zaaken, het bepaalen der lengte op zee en de verbetering der zeekaarten betreffende' ingesteld en op 8 juli 1874 werd het Bureau Hydrografie formeel een afdeling van het Departement van Marine. Beknopt worden de ontwikkelingen in de periode daartussen besproken met aandacht voor de Nederlandse wateren, de Oost-Indische Archipel en de West-Indische wateren. Duidelijk blijkt dat er in het vaderland veel meer belangstelling was voor Oost-Indië dan voor de West. Voor dit gebied werden nauwe lijks financiële middelen beschikbaar gesteld. Interessant is het om te lezen dat er bij de opleiding van adelborsten veel aandacht werd besteed aan tekenlessen! Veel marineofficieren hebben niet alleen goede kustprofielen ge tekend maar ook fraaie afbeeldingen nagelaten van de mensen, fauna, flora en de architectuur. De ontwikkeling van het Bureau Hydrografie van het departement van Marine, 1874 - 1974 is de titel van het derde hoofdstuk, geschreven door schout-bij-nacht Van Weelde, de heer Wernink en kapitein-luitenant-ter-zee Burger. Dit hoofdstuk bevat zeer veel informatie maar is door de overvloed van feiten en namen niet gemakkelijk te lezen. Geodeten zal het interesseren onder de kop 'Bijzondere opdrachtente lezen dat marine officieren niet alleen betrokken waren bij grensbepalingen maar zelfs de leiding hadden. Dit betrof o.a. in 1910/1911 de grens tussen Nederlands Nieuw Guinea en Duits(!) en Australisch Nieuw Guinea en later in 1930 verbeterde grensbepalingen aan de oostkant van die grens. In de periode 1934 - 1938 werd in de West tijdens drie expedities de grens bepaald tussen Suriname en Brazilië. Hier had vice - admiraal b.d. C.C. Kayser de leiding. Waren er in die tijd geen bekwame gouvernementslandmeters die dit werk in Oost - en West - Indië hadden kunnen uitvoeren? De laatste twee hoofdstukken hebben betrek king op de toen gehouden tentoonstelling en blijven hier verder buiten beschouwing. Belangstellenden zullen zeker hier of daar deze 'catalogus' ter inzage kunnen krijgen of lenen. Er staat heel veel wetenswaardigs in! We blijven even in het voormalige Oost - Indië: F.J. Ormeling sr.: Jan van Rooit (1872-1930), een veelzijdig, kritisch topograaf. In: Caert - Thresoor 2002 - 2, p. 47-49. In dit artikel wordt aandacht besteed aan de veelzijdige loopbaan van Jan van Roon die, na een periode bij het KNIL, in 1901 overging naar de Topografische Dienst. Hij was een voorstander voor het gebruik van goede (lees: topografische) kaarten voor bestuursdoel- einden. Verder had hij grote belangstelling voor nauwkeurigheidswaterpassingen en betreurde het dat dit in Indië achterwege was gebleven. Voor de topografische kaarten waren de hoogten trigonometrisch bepaald, op Java ontbrak een algemeen vergelijkingsvlak en waterpassingen werden door verschillende in

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

De Hollandse Cirkel (DHC) | 2002 | | pagina 21