nodige durf en doorzettingsvermogen beschikken, bereid zijn om langdurig van huis te zijn en uithoudingsvermogen hebben om lang (en soms 's nachts) door te werken. De diverse bemanningen beschikten over deze eigenschappen, zij stamden allen nog uit de tijd van houten schepen en ijzeren mannen Bijzondere metingen Uit andere landen (o.a. Australië) bereikten ons verzoeken om uitleg over deze techniek en in Frankrijk studeerde zelfs iemand af op deze techniek. Door de MD werden voorstellen gedaan om ten behoeve van het Europese waterpasnet, het Réseau Europeen Unifié de Nivellement (REUN) hydrostatische verbindingen te leggen in de Oostzee tussen o.a Zweden, Finland en Oost Duitsland. Zowel om financiële als om politieke redenen ging dit helaas in de zeven tiger en tachtiger jaren niet door. In dat zelfde kader deed de MD een voorstel om via leidingen in de Kanaaltunnel Engeland nauwkeurig aan het REUN-net te koppelen. Helaas wilde Engeland en Frankrijk het zelf proberen met o.a. trigonometrische hoogteme ting. Dat had een pover resultaat. Directie Noordzee van de Rijkswaterstaat vroeg ons in het kader van studie naar het getij model van de Noordzee of wij hoogten konden brengen op (boor)platforms in de Noordzee. Zowel het Lichteiland Goeree (1973, 25 km uit de kust) als meetpost Noordzee (het voorma lige tv-pirateneiland REM) werden onder zeer wisselende weersomstandigheden met succes ingemeten. Ook het gasplatform Penrod 36 werd in 1975 door middel van een met water gevulde pijpleiding van 180 km lengte met succes ingemeten. Met 4 man zaten we op het boorplatform waar de eerste 2 nachten geen bed beschikbaar was, op het walstation (bij Uithuizermeede in Groningen) waren 4 meetploegen (12 man) beschikbaar. Er werden zeer veel problemen opgelost om tot een goed resultaat te kunnen komen. Eén ervan was dat er een hoogteverschil van 30 m moest worden overwonnen, hetgeen we deden door het walstation uit te rusten met een U-vormige met kwik (ruim 13 maal zo zwaar als water) gevulde glazen buis. Afb. 6. Hydrostatische waterpassing naar Penrod 36. Een ander verzoek bereikte ons van de FAO van de VN, die in de jaren zeventig bezig waren met een watermanagementproject in de Okavango Delta in Botswana. Bedoeling was het water van deze Delta te gaan gebruiken voor irrigatie- en mijnbouwdoeleinden, zonder het evenwicht in de Delta te verstoren. Zij A fb. 7. Hydrostatische waterpassing naar radarbaken 30 km uit de kust van Cuxhaven. -tl

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

De Hollandse Cirkel (DHC) | 2003 | | pagina 15