nodige durf en doorzettingsvermogen
beschikken, bereid zijn om langdurig van huis
te zijn en uithoudingsvermogen hebben om
lang (en soms 's nachts) door te werken. De
diverse bemanningen beschikten over deze
eigenschappen, zij stamden allen nog uit de tijd
van houten schepen en ijzeren mannen
Bijzondere metingen
Uit andere landen (o.a. Australië) bereikten ons
verzoeken om uitleg over deze techniek en in
Frankrijk studeerde zelfs iemand af op deze
techniek.
Door de MD werden voorstellen gedaan om
ten behoeve van het Europese waterpasnet, het
Réseau Europeen Unifié de Nivellement
(REUN) hydrostatische verbindingen te leggen
in de Oostzee tussen o.a Zweden, Finland en
Oost Duitsland. Zowel om financiële als om
politieke redenen ging dit helaas in de zeven
tiger en tachtiger jaren niet door. In dat zelfde
kader deed de MD een voorstel om via
leidingen in de Kanaaltunnel Engeland
nauwkeurig aan het REUN-net te koppelen.
Helaas wilde Engeland en Frankrijk het zelf
proberen met o.a. trigonometrische hoogteme
ting. Dat had een pover resultaat.
Directie Noordzee van de Rijkswaterstaat
vroeg ons in het kader van studie naar het getij
model van de Noordzee of wij hoogten konden
brengen op (boor)platforms in de Noordzee.
Zowel het Lichteiland Goeree (1973, 25 km uit
de kust) als meetpost Noordzee (het voorma
lige tv-pirateneiland REM) werden onder zeer
wisselende weersomstandigheden met succes
ingemeten. Ook het gasplatform Penrod 36
werd in 1975 door middel van een met water
gevulde pijpleiding van 180 km lengte met
succes ingemeten. Met 4 man zaten we op het
boorplatform waar de eerste 2 nachten geen
bed beschikbaar was, op het walstation (bij
Uithuizermeede in Groningen) waren 4
meetploegen (12 man) beschikbaar. Er werden
zeer veel problemen opgelost om tot een goed
resultaat te kunnen komen. Eén ervan was dat
er een hoogteverschil van 30 m moest worden
overwonnen, hetgeen we deden door het
walstation uit te rusten met een U-vormige met
kwik (ruim 13 maal zo zwaar als water)
gevulde glazen buis.
Afb. 6. Hydrostatische waterpassing naar
Penrod 36.
Een ander verzoek bereikte ons van de FAO
van de VN, die in de jaren zeventig bezig
waren met een watermanagementproject in de
Okavango Delta in Botswana. Bedoeling was
het water van deze Delta te gaan gebruiken
voor irrigatie- en mijnbouwdoeleinden, zonder
het evenwicht in de Delta te verstoren. Zij
A fb. 7. Hydrostatische waterpassing naar
radarbaken 30 km uit de kust van Cuxhaven.
-tl