Varia: Snellius weer vernoemd
die streek en in het aangrenzende Duitse gebied
verrichtte Van Eek gedurende vele jaren ook het
merendeel van het streekhistorisch onderzoek,
dat het fonds op deze wijze beloonde.
Handelend als voorzitter van de Gelderse tak
van het Prins Bernhard Fonds, stelde commis
saris Kamminga de prijswinnaar voor de bokaal
met vereende krachten te onthullen; het gewicht
van de bronzen vaas zou een daadwerkelijke
overhandiging in de weg hebben gestaan. De
ongeveer 40 cm hoge bokaal bleek drie samen
gevouwen fragmenten van het kadastrale
minuutplan Ubbergen voor te stellen, in relief,
compleet met de perceelnummers. Tevoren had
Gelders cultuur-gedeputeerde J.J.W. Esmeijer
Jan van Ecks grote inzet voor de cultuur- en
landschapshistorie van het Nederlands-Duitse
grensgebied al geprezen. Na de onthulling kreeg
dr. J. Vaessen, directeur van het
Openluchtmuseum te Arnhem het woord met
"Over de grens", een voordracht, waarbij - zo
hij onderstreepte - 'tijd en plaats' het thema was
en waarmee hij Van Ecks grensoverschrijdende
werk accentueerde. In zijn dankwoord noemde
Jan de toekenning van de prijs 'een absoluut
hoogtepunt' in zijn leven. Voor De Hollandse
Cirkel was het een opsteker dat de dankbare
laureaat de stichting noemde als een van de
kringen waarin hij, na zijn kadastrale loopbaan,
zijn draai gevonden heeft. Cor van Wageningen,
de vaste organist van de kerk, bracht met zijn
vertolking van werken van Johann C.F. Rellstab,
Haydn en Vivaldi de aanwezigen in de
stemming voor een geanimeerde receptie.
L. Aardoom
De eerder naamloze huisvesting van Wiskunde,
Informatica en de Informatiseringsgroep van
de Universteit Leiden heet sinds 3 maart 2004
"Snellius". De naamgeving is de afsluiting van
een renovatie van het gebouw aan de Niels
Bohrweg 1. Alvorens een gebakje met de naam
"Snellius" te nuttigen kon worden meegedaan
aan een wedstrijd met de vraag in welke kerk
de naamgever begraven ligt (Pieterskerk). Bij
het feestgebeuren gaf hoogleraar wiskunde
prof.dr. Gerrit van Dijk een toelichting op de
naam en de persoon van Willebrord Snel van
Royen (1580-1626). In de Amerikaanse
literatuur over lichtbreking wordt de Latijnse
uitgang genegeerd en spreekt men nog steeds
van Snell's Law, zo werd gememoreerd naast
zijn unieke verdiensten voor de triangulatie. In
de begintijd was het onderscheid tussen de
disciplines nog niet zoals nu en Snellius werd
verondersteld nu ook informatica te hebben
gegeven! Aangehaald werd van Snellius niet
alleen zijn beeld in Boston en de in het
Boerhaavemuseum aanwezige kwadrant, maar
zelfs de huwelijksvruchtbaarheid met 18
kinderen. Op videobeelden las directeur
Ton Boon van de geseculariseerde Pieterskerk
de tekst van de grafsteen van het echtpaar
Snellius in die kerk voor. Bij hun epitaaf aan
de kerkmuur werd een plechtige vertaling van
de Latijnse tekst daarvan gepresenteerd. De
interviewer vroeg of in de in restauratie zijnde
kerk iets gedaan wordt aan de slechte staat van
dat memoriebord. "Voorlopig niet, maar als
iemand anders het doet doen we graag mee!,"
aldus de directeur en van de zijde van de
universiteit werd al samenwerking met De
Hollandse Cirkel gesuggereerd.
In 2003 kreeg opnieuw een hydrografisch
2<)
