genoemd, de "machinecoördinaten", dat waren
de door middel van fotogrammetrie gemeten
coördinaten bepaald.
Met behulp van de standaardbreedtes van de
wegen en voorzover dwarsprofielen van water
lopen al bekend waren konden vanuit de assen
de begrenzingen (in streeplijn) op de kaarten
worden ingetekend (zie figuur 3).
Verdichting van de meetkundige grondslag
le fase: Door de beschikbaarheid van de
"machinecoördinaten" van knikpunten van de
assen werd het mogelijk de grondslag fijn
mazig te verdichten. Wat het kadastrale werk
betreft kon in het voorjaar 1956 het Bureau van
Uitvoering een eerste fase afsluiten, omdat de
terinzagelegging van de Lijst van Recht
hebbenden en de Uitkomsten van de eerste
gesteld. Voorts wordt nogmaals gesteld, dat het
niet noodzakelijk is, dat nieuwe grondslag-
punten "een grotere nauwkeurigheid hebben,
dan die uit de luchtfoto's verkregen is".
2e Fase: Verzekeringsproblemen. De knik
punten van de assen van nieuwe wegen en
waterlopen waren dus in "machinecoördi
naten" bekend. Het probleem was echter, dat
deze bovengronds met piket en vliegschijf
verzekerde knikpunten door de aanleg van de
wegen, waterlopen en kavelgrenzen vrijwel
altijd zouden worden verstoord. Ook de onder
grondse verzekering met bierflessen e.d. was
niet bestand tegen de aanleg van genoemde
werken.
Na de aanbesteding van een werk, maar nog
voor de uitvoering werden als "verklikkers"
buiten de werkstrook van weg of
waterloop vier rood geverfde
piketten geslagen in de vorm van
een kruis, (zie figuur 4) en op een
vaste maat van bijvoorbeeld 20 m
aangemeten aan het eerder ver
zekerde knikpunt van wegassen.
Figuur 3. Assen van wegen met een knikpunt en vliegschijf.
schatting had plaatsgevonden. De veertien
daagse werkbespreking van de kadastrale
ruilverkavelingsdienst van Zierikzee op 25 mei
1956 had daarom een bijzonder karakter. Een
nieuwe fase van de herverkaveling was
begonnen: alle aandacht zou nu worden gericht
op de voltooiing van de werkplans II, onont
beerlijk voor het maken van het plan van
toedeling. Daarvoor was verdere verdichting
van de meetkundige grondslag langs de nieuwe
wegen en waterlopen nodig. In het verslag van
deze werkbespreking lezen we dan
ook: "dat de meetkundige grond
slag en detailmetingen onze
aandacht zullen vragen". Vanuit die
grondslag zouden na het
ontwerpen van de kavelindeling
ook alle nieuwe kavelgrenzen
moeten worden uitgezet. Een
nieuwe werkverdeling voor deze
werkzaamheden werd tijdens deze
vergadering besproken en vast-
machinecoördinaten bekende
knikpunten van de wegassen kunnen worden
gereconstrueerd. Voorts werden na de aanleg
van de weg of waterloop in of tegen de bochten
nieuwe grondslagpunten geplaatst en onder
gronds verzekerd met een draineerbuis. Het
gebruik van drainbuizen om grondslagpunten
te verzekeren was bepaald niet nieuw. Bij de
Pruisische driehoeksmeting, die in het
Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde
van 1885 wordt beschreven, wordt al
gesproken over de verzekering met draineer-
N
Figuur 4. Rode piketten als verklikkers.
cnikpunt met vlieou-hitf
Pr°*iït
""Cn
,ode piketten
knikpunt met vlieg»chljf
pikeltrn "*t~/
59
