noemt.6 Een engelstalige gids van de kerk geeft
een beschrijving en afbeelding van grafmonu
menten, epitafen en grafstenen.7 Grafsteen en
epitaaf van Snellius werden in deze selectie
niet opgenomen. Beide komen wel voor in een
formele beschrijving anno 1864 en de epitaaf
in een beschrijving van 1944.8 Een nog in de
handel zijnd boekje uit 1992 pretendeert alle
grafzerken en epitafen te beschrijven, de steen
van Snellius komt er inderdaad in voor (volg
nummer 145, grafnummer 27), maar zijn
epitaaf ontbreekt daarin!9
De website www.pieterskerk.com geeft wel de
geschiedenis van de kerk en somt orgels en
andere bezienswaardigheden op, maar de
grafstenen en -monumenten mankeren nog.
Snellius-monumenten
Hoe dan ook: in de vloer bevindt zich in het
zuidwestelijk deel een grafzerk met de tekst:
"Hier leggen begraven Mr Willebrordus Snellius
in sijn leven professor matheseos sterf op den
30 Octobris 1626. ende Maria de Lange, sijn
huisvrouwe sterf op den 11 Novembris 1627".
De in opdracht van hun kinderen aangebrachte
gepolychromeerde stenen epitaaf bevindt zich
tegen de westgevel aan de zuidkant van de deur
en draagt een Latijnse tekst met bovenaan de
letters D.O.M., de afkorting van Deo Optimo
Maximo. De tekst wordt verheven en eervol
omlijst: er is sprake van een heuse memorie
plaquette. Pilaren en gebroken fronton zetten
de tekst in een apart kader, afgescheiden van
de gewone wereld. In de gebroken fronton
bovenaan bevindt zich het familiewapen
Snellius met drie rozen. ("Doordat de even
tueel aanwezige wapens op epitafen niet het
belangrijkste element ervan vormen zijn deze
monumenten in tegenstelling tot de wapen
borden in het algemeen niet ten offer gevallen
aan het iconoclasme van 1795", aldus een
algemene bron.10) Onder is de ruimte tussen de
consoles onder de pilaren voorzien van
funeraire symbolen: een kleed en een zand
loper als teken van de wegvliegende tijd. Een
vertaling van de Latijnse tekst is als volgt'1
Aan God, de Allerhoogste en Allergrootste en
aan het nageslacht gewijd.
Voor de allerberoemdste en geleerdste man de
Heer Willibrord Snel van Royen, de oogappel
van de wiskundigen onder de Nederlanders en
aan de Academie die hier de beroemdste is, in
alle opzichten de beroemdste, schranderste,
waardigste en meest verdienstelijke professor
in de wiskunde, alsmede voor de alleruit-
nemendste, reinste Vrouwe Maria de Lange zijn
allerdierbaarste echtgenote, hebben de
bedroefde kinderen dit gedenkteken als bewijs
en als onbetwijfelbaar teken van hun eerbied
jegens hun ouders opgericht. Overleden
30 oktober 1626. Overleden 11 november 1627.
63
7 Leiden Pieterskerk, Leiden 1997, p. 13-26
8 K.J.F.C. Kneppelhout van Sterkenburg, De Gedenkteekenen in de Pieterskerk te Leyden, Leiden 1864 nrs 83 en 84.; E.H. ter Kuile.
De Nederlandsche Monumenten van Geschiedenis en Kunst dl VII. Leiden en Westelijk Rijnland, Den Haag 1944 (epitaaf 11)
9 Bianca van den Berg, De Pieterskerk in Leiden, Utrecht 1992
Zie noot 6.
11 Vertaling van J.A. Veering, ontleend aan (13)
