Helemaal in het nieuw
Mijn vrouw en ik gaan nu al
een aantal jaren in augustus
voor een paar dagen naar het
Delftse Kamermuziekfestival
van Isabella van Keulen.
Uit liefde voor de muziek,
maar ook om weer eens in
Delft te zijn.
Ditmaal maakten we van de
gelegenheid gebruik om het
nieuwe gebouw aan de Derde
Werclddreef te bezichtigen:
de Meetkundige Dienst met
een nieuwe naam in een
nieuw gebouw.
Mijn redactiecollega Adri
den Boer leidde ons rond.
De buitenkant: nou ja, zo zie
je er wel meer, mijn smaak is
nu eenmaal niet van deze tijd.
Maar het interieur is echt
mooi. Met verbazing kijken
we naar het glazen trappen
huis, naar de portiersloge.
Plotseling ben ik weer terug naar een dag in oktober 1949. Hare Majesteit Koningin Juliana
had zich bereid getoond mij met groot verlof te zenden, ik moest dus gaan solliciteren. Veel
mogelijkheden waren er niet op het gebied van landmeten, maar via het Arbeidsbureau kreeg
ik het adres van de Meetkundige Dienst. Keurig in uniform (ik had nauwelijks andere kleren)
vervoegde ik mij bij de portier van Kanaalweg 4 en vroeg naar de heer Van der Weele. Moen,
dat was de portier/conciërge, verhief zich moeizaam uit zijn stoel en liep voor mij uit tot in de
grote zaal.
"Daar die deur door!" Dat was duidelijk. Ik vond de kamer van het hoofd van de Meetkundige
Dienst zonder enige moeite.
Nu ging dat anders, met pasjes en tourniquetjes.
Het was prettig op onze rondgang toch nog iets van vroeger te zien, zoals de PG2 van Kern.
PG staat voor Photogrammetrisches Gerat. Ik denk terug aan IJzerman, de ontwerper van dat
instrument, een van de eerste Nederlandse studenten fotogrammetrie aan het ITC.
Ja, een mooi gebouw. Je kunt je niet voorstellen hoe bescheiden bazen van de MD als Van der
Weele en Rienstra in zo'n gebouw zouden kunnen zetelen!
Zou ik graag in dit gebouw werken? Toch maar niet. Alleen al: geen vaste werkplek hebben.
Hoe kan een mens daaraan wennen?
Henk Zorn
