•wSteegaassK
Vier jaar lang is deze expositie voorbereid, en
Hopstaken dankte allen die daaraan hebben
meegewerkt.
Kaartmanipulatie
Dr. J.C.P. van der Krogt (faculteit Geo-weten-
schappen van de Universiteit Utrecht) noemde
zijn bijdrage, in de stijl van de expositieslogan
'a la carte', de amuse. Hij liet ook maar één
kaart zien op het projectiescherm, maar die
verscheen wel in een groot aantal vormen. Zijn
uitgangspunt was de geschiedenis van een
voormalige student uit Geertruidenberg en de
ontstane ruzie over diens geografische her
komst. Een getekend kaartje moest duidelijk
heid verschaffen in de rechtszaak die een
dieper liggende achtergrond had: de begren
zing van een rechtsgebied. Maar omdat de
uitslag niet iedereen beviel (de kaart was te
onduidelijk) werd er een duidelijker kaart
geëist, en daarna nog weer een iets minder
duidelijke. Toen pas werd men het eens. Een
bewijs volgens Van der Krogt dat kaarten al
heel lang geleden werden gebruikt om ge
schillen op te lossen, maar ook een bewijs dat
er gemakkelijk mee kon worden gemanipu
leerd.
Dat was tevens de reden dat er vanaf circa 1700
eisen werden gesteld aan landmeters die grens
kwesties moesten oplossen: ze moesten worden
geadmitteerd door een rechterlijk instituut.
Vanaf de Adans ging het dus beter. Om de lijn
door te trekken naar heden, toonde Van der
Krogt een Google-luchtfoto van Roosendaal
met centraal daarin de St. Janskerk en even
verderopHet (Bergense) Markiezenhof.
Juist, digitaal gemanipuleerd dus. Niets nieuws
onder de zon.
Het einde van het fenomeen kaart
Dijkgraaf J.A.M. Vos (waterschap Brabantse
Delta), zou geen goede dijkgraaf zijn als hij de
gelegenheid onbenut liet uit te leggen welke
taken 'zijn' waterschap tegenwoordig tot haar
domein mag rekenen, van waterbeheer tot
waterzuivering, van inundatie tot herinrichting,
IfÊ-ggHSg
Afh. 2. Heerlijkheidskaart van Borgvliet (Henri Adan, 1751) met wapen van Borgvliet. De heuvel
tjes zijn symbolen voor woeste grond, (foto Het Markiezenhof)
C AART E r~U MEETING E
HEERJ.YKHEYT HO AG VLIET,
