1
Ajb. 8. Perceelkaart van huis en erf van P.J. Adan, getekend door J. B. Adan, 1800. (foto Theo Scheele)
de latere verzamelplans). Een sterk verwaarloosd
exemplaar van Wouw hangt aan de achterwand
van deze zaal, maar in een volgende zaal zien we
een beter bewaard exemplaar van Wouw (van
Henri Adan) uit 1758.
In een staande vitrine worden meet- en teken
gereedschappen getoond, zoals een oud water
pasinstrument, meetkettingen en -banden, en
oude tekenmaterialen, zoals passers, trans
versaalschalen en pantografen. Naast de vitrine
een planchet om buiten kaarten te tekenen. Met
een knipoog naar de latere kadastrale tijd is een
theodoliet uit 1885 tentoongesteld en zelfs een
tachymeter Wild TC 1600 van honderd jaar
daarna, en een Kern DK RT theodoliet.
In een doorlopende video van het Kadaster
vertellen medewerkers hoe mooi het kadaster
leven tegenwoordig wel is.
In een genealogische hoek wordt een en ander
van de Adans zelf getoond. Van drie Adans zijn
foto's opgespoord, helaas niet van de land
meters. Daarnaast hangt een afstammings-
schema. Getoond worden ook nog een paar
hoekkaarten van Wouw; op één daarvan is het
huis en erf van J.B. Adan terug te vinden.
Kaarten
Een volgende zaal met de naam 'Kaarten'
brengt ons buiten het Wouwse gebied. Na een
uitgebreide inleiding over de wijze van meten
en tekenen, en over de gehanteerde maat
eenheden (zoals de Blooise en andere roedes)
is aan een lange wand een variatie aan kaart-
soorten geëtaleerd: de tiendkaart van
Roosendaal (als een bijzonder soort overzichts
kaart), perceelkaarten, dijkkaarten, en (nieuw
bedijkte) polderkaarten (uit Standdaarbuiten),
soms gemeten met de Rijnlandse roede. De
achterwand van deze 'gang' toont de (hele
grote) overzichtskaart van de heerlijkheid
Moerstraten (JB 1785), geflankeerd door
kaarten van gorzen en aanwassen, 'meetinge'
van een hof, en van een slot onder Oud-Gastel.
In het laatste deel van de expositie krijgt de
heerlijkheid van Langendijk (JB 1784)
bijzondere aandacht. Met behulp van een
viewer kunnen kaarten uit drie verschillende
perioden met elkaar worden vergeleken: de
Adantijd (ca 1780), de moderne tijd (topo
grafie) en de Googletijd (luchtfoto).
Door alle drie over elkaar heen te projecteren
worden de veranderingen zichtbaar, waaruit
blijkt dat grote landschappelijke lijnen,
ondanks verwoestingen, ontginningen en
ruilverkaveling, nog duidelijk herkenbaar in
het landschap aanwezig zijn.
6
