Hoe rond 1845 Nederlandse officieren Deshima en daarmee Japan op de kaart zetten In de eerste helft van de negentiende eeuw werd Nederland trigonometrisch gekoppeld via de basislijn van Jever-Varel en die van Duinkerken- Mont Cassel met het Groothertogdom Oldenburg (nu Duitsland) respectievelijk Frankrijk en daarmee met de rest van de wereld.1 Het tastbare resultaat van al dit meet- en rekenwerk was de Topographische en Militaire kaart van het Koninkrijk der Nederlanden.2 In opdracht van de overheid en Afb. 1. Britse vermelding van hun basispunten met de Chinese vertaling, gedeelte van de lijst Amoy-Shanghai onder de wetenschappelijke leiding van de Lengtegraadcommissie (1787-1850) kwam deze kaart tot stand in 1850. De hoogst haalbare mate van nauwkeurigheid werd bereikt door de internationale samenwerking van astronomen, geodeten en hydrografen die vanaf 1820 verenigd waren in de Royal Astronomical Society. Het wel en wee van al dit werk is in (inter)nationale vakpublicaties terug te vinden. Slechts weinigen realiseren zich dat dit arbeids intensieve werk uitgevoerd werd door honderden officieren. Zowel land- als zee officieren werden hiervoor opgeleid en hadden ondermeer de vakken astronomie, wiskunde en geodesie in hun pakket.3 Vele officieren deden na hun opleiding niet alleen praktijkervaring op met de trigonometrische opnames in Nederland, maar ook bij hun term in Oost- en in West- Indië.4 Nederlands-Indië In Nederlands-Indië waren de meetomstandig- heden aanzienlijk ingewikkelder dan in Nederland. De afstanden in dit immens grote eilandenrijk waren enorm en de terreinsge steldheid, door de duizenden nog niet in kaart gebrachte banken, ondieptes en riffen zonder meer moeilijk, zo niet gevaarlijk. Voor de coördinatie van al dit werk werd in 1821, onder leiding van de Commandant Zeemacht Jeroen Mohrmann 11.List of Latitudes and Longitudes of places between Amoy and Shanghae. [This list appertains entirely to the surveys in Nos. 1,2,3,5, and 6, and the positions are given nearly according to the latitude of the places, com mencing at the south. Many of those already given in the surveys are here omitted.] Place and Spot; with the Chinese characters and Pronunciation in the Court Dialect. N. Lat. E.Lono. Chapel island, jjC Tungting. Hoo-e tow baypoint, |1| jj§ Weitau. Chimmo baypagoda, ftfj Kusiu t4h. Ockseu I.; high part of W. I. tft Wukiu. Lnmyet I.; western peak. Chungtung shin. Double island, Prtgoda, Three Chimneyssummit, 639 feet. South reef, - Turnabout-L; highost part |-M Niu sh&n. tlactanpeak, 1420 feet, |X| Kiun shin. North rock, - White Dogsbreakwater, n 7\ Pekiuen. 24° 10/3 24° 31' 24° 42' 24° 59/3 25° 12/3 25° 15/8 25° 22/2 25° 22/1 25° 23/1 25° 26' 25° 35/7 25° 45/4 25° 58/1 118°13/5 118° 31/5 118° 42' 119° 29/1 119° 36' 119° 42/3 119° 41/9 119° 45/3 119° 51/5 119° 5B/7 119° 51/3 119° 50/8 |119° 57/0 3 Meetkunstige beschrijving van het Koninkrijk der Nederlanden bevattende de getallenwaarden, gebruikt bij de zamenstelling van de Topografische en Militaire kaart van het Rijk. Uitgegeven op last van het Ministerie van Oorlog, door het Topografisch Bureau. (1861) 2 Dit was een pakket van elf bladen, "Vervaardigd door de officieren van den Generalen Staf en gegraveerd op het Topografisch Bureau van het Ministerie van Oorlog". 3 G.A. van Kerkwijk, Geodesie. Uitgegeven in vijf edities: 1842, 1847, 1855, 1860 en 1865. [dit was een verplicht studieboek voor zowel Land- als Zee-officieren] 4 In de eerste helft van de 19de eeuw staat doorgaans op de Nederlandse zeekaarten: Trigonometrisch opgenomen door [naam van de hydrograaf]. Daarna vanaf ca 1856 staat op van overheidswege uitgegeven zeekaarten: Uitgegeven door de Hydrografische dienst. Beide vermeldingen geven aan dat de onderhavige kaart in het wereldwijde triangulatienet opgenomen is en dat daarmee de lengtegraad gerelateerd is aan de Sterrenwacht van Greenwich. In het prille begin werd o.a. door P. Melvill van Carnbee, op zijn trigonometrische kaarten, zowel de lengte van Parijs als die van Greenwich in de boven-/benedenrand weergegeven. 83

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

De Hollandse Cirkel (DHC) | 2008 | | pagina 5