Afb. 9 en 10. De koloniale vuurtoren Sapoedi (Oost-Madoera op Java). De constructie van de in
Nederland gefabriceerde vuurtorens week fundamenteel af van de door de Britten geconstruceerde
koloniale torens (zie afb. 4). Boven de voordeur: Onder de regeering van ZM Willem III Koning der
Nederlanden, opgericht 1887. foto's: Jan van Dorst, 2006)
problemen ondervond om in Nederland een
compleet nieuwe constructie te laten bouwen,
dat de opdrachtgever, de Koninklijke Marine,
de standaardisatie maar even heeft gelaten voor
wat het was. Vergeleken bij de Britten vielen
immers onze bestellingen volledig in het niet.
Standaardisatie met de rest van de wereld kan
het product ook onoverkomelijk duur maken.
Een bijzonder eenzaam gelegen vuurtoren
In eerste instantie zoekt men vuurtorens langs
de kust en nabij zeehavens. In de meeste
gevallen zal dit tot succes leiden, maar er zijn
uitzonderingen. Een voorbeeld zal hier
gegeven worden van een Britse vuurtoren die
buiten zichtafstand van de Italiaanse wal en
niet zichtbaar vanaf de Afrikaanse kust,
midden tussen Sicilië en Tunesië, in het Skerki-
kanaal, gebouwd werd.
Nadat HMS Athenienne op 16 oktober 1806 te
pletter was geslagen op een eenzaam rotsei
land, Keith's Rif geheten, werd door de Royal
Navy een onderzoek gelast. Naast een drama
tisch verlies aan levens - maar liefst 396
zeelieden kwamen hierbij om - bleek dat, gelet
op de restanten van vele schepen, Keith's Rif
een groot gevaar voor het doorgaande scheep
vaartverkeer in de Middellandse Zee
opleverde.12 Met het plaatsen van een ijzeren
vuurtoren van Alexander Gordon werd na 1851
ook deze scheepvaartroute aanzienlijk veiliger.
19de eeuwse primaire bronnen met vuurto
reninformatie
Naast de in tabel 1 en 2 al genoemde
(primaire) bronnen is voor de Nederlandse
vuurtorens het Staatsblad belangrijk. Alle
vuurtorens werden immers gefinancierd vanuit
68
Alexander Gordon, "Lighthouse in the Skerki Channel", in Nautical Magazine ("1850) 318-324
