Kollsman periscoop-sextant, navigerend overdag "Running down the sunline" en een nachtvlucht met een zelfgetekende kaart van Dakar naar Santiago de Chile dwars over de Matto Grosso. De "Running down the suneline"-methode kan als volgt uitgelegd worden: Per schot op een hemellichaam (zon, maan, sterren en planeten) kun je maar één positielijn krijgen. Je hebt er minimaal twee, maar nor maal drie, nodig om een deugdelijk snijpunt als positie te krijgen. Dus dat gaat alleen 's nachts, als je niet in de wolken vliegt of turbulentie hebt. Overdag is er alleen de zon, soms een planeet, maar die staat vaak dicht bij de zon, zodat het snijpunt van die twee lijnen te ongunstig is om een bruikbare positie te bepalen. Dus bij daglicht gaat het navigeren niet, tenzij met "Running down the sunline", een kunstje waarmee je voor het vertrek uitre kent waar de zon zou moeten staan als je op je koerslijn zit en ook de grondsnelheid actueel klopt met de berekende en je start niet ver traagd is. Je kunt dan met de sextant de berekende gegevens checken en al of nietje koers bijstellen. Dit vooraf berekenen is moeilijk en zeer tijdrovend, drie tot vier uur bovenop de normale flightplanning. Weinigen kunnen het, nog minder durven er dan ook mee te gaan vliegen, want als er een fout in zit, heb je het gehad! In de oorlog zochten ze er eiland jes in de Pacific mee op, maar de jongens die er voorbij vlogen hebben nooit hun verhaal verteld, want die eindigden tussen de haaien!" Op de vraag welke tabellenboeken werden gebruikt om de geschoten hoogten om te rekenen naar de geografische coördinaten, luidde zijn antwoord: "De tabellenboeken werden door de Amerikanen (Luchtmacht en Navy) en door de Engelse Hydrografische Dienst uitgegeven. Het waren dikke boeken en ze werden gebruikt in combinatie met de Air Almanac. De grote boeken bij de KLM heetten HO 249, volume I, IT en III. HO stond voor Hydrografie Office. De Engelse en de Amerikaanse versie was een gezamenlijke uitgave. Hetzelfde gold voor de Air Almanac, die werd uitgegeven door Her Majesty's Stationery Office in Londen of de United States Naval Observatory in Washington. Op de Air Almanac staat op de cover een plaatje van een man met een oude houten Jacobsstaf en het onderschrift - Man is not lost - Tot zo ver capt. Hans Kok. "Man is not lost", lijkt mij een mooie opsteker voor de mensen die het meten een warm hart toedragen. De instrumentmaker In 2003 was een historisch onderzoek gaande naar de instrumentmakerij van de Hughes, Hieruit blijkt, dat na een voorgeschiedenis van anderhalve eeuw in 1903 "Henri Hughes son Ltd." rechtspersoonlijkheid werd verleend. Zij vervaardigden chronometers en wetenschappe lijke instrumenten. In 1923 raakte de firma in een stroomversnelling, toen zij voor het eerst een echolood-apparaat op de markt brachten. In 1935 nam een andere instrumentmaker, "S. Smith Son Ltd.", een economisch belang in de Hughes en ontstond een nauw samenwer kingsverband tot 1941Ten gevolge van de bombardementen in dat jaar, die grote delen van Londen in de as legden, werd de plaatsing van de instrumentfabrieken meer gespreid. Er ontstond noodgedwongen een samenwerkings verband met nog een instrumentmakerij uit Glasgow, "Kelvin, Bottomley Baird Ltd." Na de oorlog, en wel in 1947, werden de samenwerkingsverbanden deels opgenomen in "Keivin Hughes Ltd." Deze firma hield in 1966 op te bestaan. Aanvullende opmerkingen De mededelingen van de museummedewerker hebben betrekking op de beginperiode van de Tweede Wereldoorlog. Omdat het Engelse leger in 1940 niet voorbereid was op de oorlog, moesten de militairen in recordsnelheid worden opgeleid om de door de Amerikanen geleverde vliegtuigen te bemannen. Alleen de allernoodzakelijkste kennis werd in de oplei ding verwerkt. Zo werden de besten van de opgeleide boordwerktuigkundigen eruit gepikt om zich de summiere navigatiekennis eigen te maken en de Mark IX met het 6 schots telwerk te hanteren, waarbij voor ieder schot het hemellichaam opnieuw in de bel gebracht moest worden. Dit was een moeizaam karwei, omdat de ster maar een speldenprikje is in het beeld van de sextant en je je telkens afvraagt, of je wel dezelfde ster te pakken hebt. 93

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

De Hollandse Cirkel (DHC) | 2009 | | pagina 19