Afb. 3. Maastricht ansichtkaart Bassin Afb. 4. Maastricht ansichtkaart Bassin (www. maastricht. In) (www. maastricht. lu) Ook op foto nummer 206 is bij uitvergroting met enige moeite een waterpasbaak te her kennen. De baak bevindt zich bij de 3 e persoon (vermoedelijk de baakhouder) boven de pijler links van de landmeter. Wat verder opvalt op foto 206 is dat iedereen keurig achter de provi sorische reling van de houten bruggen staat, met uitzondering van de landmeter. Die staat, enigszins nonchalant leunend tegen de houten brugreling, zonder enige bescherming voor zichzelf op het ogenschijnlijk smalle plankier. 'Veiligheid voorop' gold kennelijk niet voor deze durfal. Duidelijk is ook dat hij zijn instru ment kennelijk niet aan hetzelfde risico wenste bloot te stellen, want daar zien wij dat het statief over de reling heen staat opgesteld. Twee statiefpoten vóór en een achter de reling. Het betreffen twee voor die tijd uitzonderlijk goede foto's. Zeker als wij bedenken dat in 1875 de fotografie eigenlijk nog in de kinder schoenen stond. Uitgevonden door Louis Daguerre in 1839 en doorontwikkeld door o.a. Richard Maddax in 1871 tot de zo genaamde droge methode waarbij gebruik gemaakt werd van glasplaten, een methode die voor deze foto's vermoedelijk ook is toegepast. Bassin De locatie van de foto's is nabij het Bassin in Maastricht. In feite was het Bassin de eerste binnenhaven van Maastricht. De aanleg vond plaats tussen 1824 en 1826 als onderdeel van de aanleg van de Zuid-Willemsvaart, een van de door de 'kanalenkoning' Willem 1 geïniti eerde omvangrijke projecten. De Zuid- Willemsvaart werd met zijn lengte van bijna 123 km van 's-Hertogenbosch naar Maastricht geheel met handkracht gegraven door duizen den grondwerkers. Het Bassin vormde, naast het feit dat het een binnenhaven was, ook de verbinding tussen de Zuid-Willemsvaart en het inmiddels gedempte kanaal Maastricht-Luik. Maastricht was in die tijd de eerste industrie stad van het land. De aanleg van het Bassin en de kanalen zorgden er voor dat de industriële en economische ontwikkeling van Maastricht een extra impuls kreeg. In feite is het Bassin het eerste industrieterrein van Nederland. In de omschrijving van één van de foto's komen wij al de naam Regout Koninklijke Sphinx) tegen als één van de grote pioniers op het gebied van de industrialisatie. In de tekst bij de foto's wordt gesproken over sloopwerkzaamheden. Deze vonden, gezien de datering van de foto's, plaats tussen of rond 1875-1880. Dat is zo'n 40 jaar nadat het bassin werd aangelegd. De sloopwerkzaamheden betroffen volgens de omschrijving bij de foto's de overwelfde doorvaart van de Zuid-Willemsvaart naar het Bassin, de binnenhaven dus. Overwelfde doorvaarten? Wat was er aan de hand? Toen de Zuid-Willemsvaart en het Bassin werden gegraven in 1824 en 1826 waren de destijds bestaande vestingwerken nog van strategisch belang, althans dat was de opvatting destijds. Dus werden brede en grote kanalen dwars door de vestingwerken uit strategisch oogpunt als onverantwoord gezien. Daarom werd er een smalle tunnel gegraven ten noorden van het bassin met veel scherpe bochten. De bedoeling was dat de schepen daar dus doorheenvoeren om bij sluis 19 te komen die de verbinding vormde tussen de Zuid- Nuti». MAASTRICHT. I.c port jur U nul A MA KKT RICHT. 29

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

De Hollandse Cirkel (DHC) | 2010 | | pagina 31