Voor ii gelezen
Marcel Met ze, Veranderend getij. Rijkswater
staat in crisis, 326p., ISBN 978905189712,
Balans Amsterdam, prijs 19,50
Al is de titel 'Veranderend getij', de omslag
foto is van een stilstaand polderwater met een
peilschaal, geplaatst door - zoals op het emaille
staat - het hoogheemraadschap van Schieland.
Binnenin kreeg de foto als onderschrift 'Het
laagste punt van Nederland, de Zuidplaspolder
bij Zevenhuizen' en dat moest zijn: in
Nieuwerkerk aan den IJssel. De bijhouding van
het NAP door de Rijkswaterstaat en haar
selectie van dat laagste punt blijven onbe
noemd. Een andere foto van Delflands duinen
bij Ter Heijde laat een (privaat) geschilderd
paspunt zien, maar het bijschrift meldt er niets
over.
Het is tekenend voor de ondergeschikte.
dienende rol die de Meetkundige Dienst (MD),
van 2003-2007 AGI en nu DID geheten, binnen
Rijkswaterstaat had. De dienst komt toch nog
minder voor dan ik verwachtte in dit bij voor
baat omstreden boek. (Aan de uitgave gingen
een rechtszaak en Kamervragen vooraf.)
Onderzoeksjournalist en historicus Metze
schreef wat op de achterflap heet een 'inside
case study' over Rijkswaterstaat van 2003-2008
met de Operatie Ondernemingsplan en meer
modern managementjargon. De dienst komt
welgeteld twee keer in het boek voor bij de
opsomming van specialistische diensten. MD-
hoofden als Harry Prins en Rinus Olierook en
zeker het directielid Gerhard Schwarz (geo
deet) komen royaal in het boek voor, maar dan
met hun latere waterstaatsfuncties. Het boek
verklapt vanuit de Haagse slangenkuil hoe
Prins (nu overleden) en Schwarz (nu TG-er) het
met directeur-generaal Bert Keijts (nu woning
corporatiedirecteur) konden vinden.
In het boek komt toch een landmeter voor.
Uitgebreid wordt verslag gedaan van de einde-
jaarsbijeenkomst 2007 van de Vereniging Oud-
personeel Rijkswaterstaat in het Openlucht
museum waar 'het ambtenarenverleden
regeerde'. Oudgedienden zeiden daar vol
scepsis dat Rijkswaterstaat zo was veranderd.
Het credo 'Markt tenzij' - omdat het tegenviel
nog veranderd in 'Markt zodra' - leidde tot
kennisverlies en nog meer inhuur van buiten.
Een voormalige landmeter valt bij: 'Ze
kannen het niet aan. Misschien zijn ze net een
stapje te ver gegaan in dat uitbestedenaldus
een fragment uit het boek. (De Buitendienst
van MD/AGI werd opgeheven en er bleef niet
één landmeter over.) 'Op de vlucht' is trouwens
de naam van de paragraaf over de bijna 1500 in
2004 voor de Remkesregeling met succes
benaderde senioren. Dit was zoals ook vermeld
wordt op verzoek van de centrale onder
nemingsraad. De paragraaf eindigt met de
volzin: "En dus sloegen de 57-plussers in de
Waterstaat als lemmingen voor de keijtiaanse
vernieuwingsdrift op de vlucht, en zag het
bestuur zich genoodzaakt de stop op de inhuur
van personeel toch weer te verlichten." (Ik was
rijkswaterstaat in crisis
'log, te duur, te ondoorzichtig'
de nieuwe man, een nieuwe koers
de 'generaal', de heren zeventien
de coup, de leegloop, het verzet
het verhaa^van binnenuit
80
