W A
een van hen en met lemmingen zullen woel-
muizen zijn bedoeld!) Later gaf de directeur-
generaal er volgens Metze de diensthoofden
van langs dat ze te veel uitstroom van
57-plussers zouden hebben toegestaan.
In hoofdstuk 8 ('Hoofdpijndossiers') gaat het
over het in 2007 stagnerende laatste grote
project in de 'Operatie Ondernemingsplan'.
'Voland, een laatste stroperige reorganisatie' is
de kop van de paragraaf. Uit zes specialistische
diensten moesten vier landelijke diensten
worden gevormd. (VOLAND betekende ook
niet meer dan Vorming Landelijke Diensten.)
In de opsomming volgt dan als laatste zin: 'De
Dienst Geo-Informatie en ICT (voorheen
Meetkundige Dienst) wordt omgedoopt tot
Data ICT Dienst'. Het was een Adviesdienst
(AGI) en de ook relevante overkomst van
mensen vanuit andere diensten werd met alleen
het werkwoord omdopen ten onrechte ge
negeerd. Het boek kent ook een bijlage met de
waterstaatsgeschiedenis vanaf de Franse tijd. In
een stukje over de terugtredende overheid van
rond 1990 staat dan in één zin 'De Dienst
Informatieverwerking werd geprivatiseerd.' Is
het dan geen manco om geen enkele aandacht
te besteden aan minstens de terugkeer van de
letters ICT in een dienstnaam vanaf 2003? Die
bijlage heeft het ook over het eerste na
oorlogse, door waterstaat en wederopbouw
gedomineerde, Kabinet onder leiding van
Schermerhorn. "Ook Schermer horn zelf kwam
uit de waterstaatsfamilie is een fragment
daaruit en dat moet dan op zijn adviseurschap
van de MD slaan?
Het boek geeft in het algemeen een goed, voor
mij herkenbaar en soms ontluisterend beeld
van de veranderingen binnen het 'halve agent
schap' Rijkswaterstaat in de laatste jaren. (Wat
een verslaving aan het adviesbureau van Salem
Samhoud bijvoorbeeld...) Erkend wordt ook in
het boek dat daaraan al 25 jaren met perma
nente reorganisaties vooraf gingen. Ook niet-
waterstaters zullen veel procesmatigs her
kennen. Het auteursrecht op het boek wordt
voorbehouden aan de Staat der Nederlanden,
die via Rijkswaterstaat ook al 280.000 over
had voor het onderzoek van Metze Research
ervoor. (De auteur constateert ook dat geld bij
Rijkswaterstaat nooit een probleem was.) Bij
de presentatie van het boek begin maart in
Nieuwspoort wilde Rijkswaterstaat niet aan
wezig zijn en geen eerste exemplaar in ont
vangst nemen, zo kwam al royaal in de media.
Uit handen van auteur Marcel Metze kregen
zodoende de Kamervragenstellers Lia Roefs
(PvdA) en Emile Roemer (SP) het eerste
exemplaar overhandigd. Hierbij hield Lia
Roefs een best nette speech. ('Markt tenzij lijkt
getransformeerd te worden in markt straks.')
Eigenlijk begreep ik alle ophef pas (dénk ik) na
het lezen van de boekrecensie onder de titel
'Gekrenkt narcisme' van Hans van der Loo in
M&L (webstek, 16 maart): 'Als betrokkene bij
dit proces, zij het op enige afstand, weet ik dat
de oorspronkelijke bedoeling van de opdracht
was om het veranderproces als een Hollands
succesverhaal neer te zetten. Het moest een
prettig leesbaar en vooral positief getint betoog
worden waarin de hoofdpersonen nog eens
extra in het zonnetje werden gezet. Door zijn
kritische opstelling heeft Metze deze feestelijke
verwachtingen ernstig verstoord. De hele ophef
rond het boek heeft dus vooral te maken met
gekrenkt narcisme van bestuurlijke en
adviserende ego 's. Een andere verklaring voor
dit aangebrande gedrag is er eigenlijk niet.'
Deze bespreking is bewust alleen vanuit een
landmeetkundig perspectief. De Ingenieur van
12 maart zij aanbevolen voor wie een bredere
wil lezen. Dat blad wijdde zes pagina's aan wat
Margo van den Brink
RIJKSWATERSTAAT
ON THE HORNS OF
A DILEMMA
81
