Voor u gelezen
Henk Krijnen, Brieven naar de groene hel,
ISBN: 9789057860935, Rolde 2013 (Servo,
eigen beheer), 332p., 21.95
Eigenlijk had hij liever naar Tanzania
willen gaan. waar zijn vriendin Gé in het
missieziekenhuis was aangesteld, maar Shell
had daar geen functie voor hem en dus(!) werd
Nieuw Guinea (Irian Jaya) het werkterrein voor
Henk als (geofysisch?) ingenieur. Dat ligt wel
een heel eind uit elkaar! Dat brengt vele malen
ingewikkelde reizen van Henk naar Tanzania
met zich mee. Met behulp van uitgebreide
briefwisseling en dagboekaantekeningen
wordt verteld over beider belevenissen in de
periode 1982 tot 1985. Voor ons als lezers
van dit tijdschrift zou interessant kunnen
zijn wat auteur Henk, als geofysicus, op het
gebied van geodesie/hydrografie over zijn
werkzaamheden in het exploratiegebied
nabij de Mamberamorivier te vertellen heeft.
Helaas valt dat nogal tegen: de poging om een
dieptekaart te maken van de rivier mislukt,
omdat hij niet over de goede instrumenten
beschikt. Dat was een nogal primitief
geknutsel. Is dat aan Henk te wijten of aan de
stafvoorbereiding van de hele operatie? Na
het inhuren van een gespecialiseerd bedrijf
komt er toch nog wat voor elkaar. Dergelijke
gebeurtenissen komen regelmatig in dit relaas
terug. Ik krijg de indnik dat de leiding in
Jakarta geen goed idee heeft gehad van de
problematiek in zo'n afgelegen gebied waar
een (nog) niet zo ervaren medewerker heen
wordt gestuurd.
Toch worden soms goede resultaten geboekt,
bijvoorbeeld bij het meten van een zonsazimut
met een theodoliet met roelofsprisma en
tijdmeting, al wordt niet duidelijk hoe dat is
gebeurd; het gebruik van het toen gangbare
navy navigation satellite system (pas later
opgevolgd door GPS) - de bijzondere aspecten
worden meestal overgeslagen. Wel aardig
is de beschrijving van een geïmproviseerde
peilschaal van pvc-buis met daarin een
piepschuim drijvertje aan een stok met
centimeterverdeling. Die wordt afgelezen aan
de hand van het stuk van de stok boven de pvc-
buis. Misschien om de niet zo goed ingevoerde
lezer niet te zeer te belasten. Dat geldt
evenzeer ten aanzien van de werkwijzen van
de positiebepaling van schotgaten ten behoeve
van het seismische onderzoek, inrichting van
meetposities voor speciale navigatiestations,
de manier waarop de geometrische verbanden
werden gerealiseerd. Het gebeurt allemaal wel,
maar met de opsomming moeten we het doen.
De belevenissen van Henk worden
afgewisseld door de brieven van Gé. die
daarin haar werkzaamheden als chef van het
missieziekenhuis in Bukumbi in de buurt van
Mwanza aan het Victoriameer beschrijft, en
ook verdere belevenissen, zoals die kunnen
203
