ontwerper van deze bijzondere passer. Tot nu
toe heb ik nog geen verdere afbeelding van dit
instrument kunnen vinden.
Uitproberen van een meetpasser
Doordat door mij steeds weer overal werd
gevraagd of mensen zo'n landmeterspasser
kenden, kwam een in Flevoland wonend mede
werker van het Kadaster, Jan Bierma, op een
gegeven moment met zo'n passer naar mij toe,
die hij had kunnen lenen van een agrariër bij
hem uit de buurt. Deze passer heb ik enkele
dagen mogen lenen om 'm in de praktijk uit te
proberen. Hoewel de passer door veelvuldig
gebruik was verbogen, was de afstand tussen
de passerpunten nog exact 2,00 m! Dat kwam
door de 80 cm lange stevige dwarsverbinding.
Het uitproberen op een weiland vlakbij ons
huis viel geweldig mee. Er kon snel mee geme
ten worden (zie afb. 5; op de foto ben ik nog in
het bezit van een donkere baard en dito haar
dos.) De gemeten afstand heb ik daarna met
behulp van een meetband gecontroleerd, en
daar was ik erg tevreden over. Vervolgens heb
ik de passer zelf opgemeten, en daarna op
schaal getekend. Het resultaat daarvan is te
zien op fig. 6 en fig. 7. In het blad Boerderij
van 1985 staat een artikel met als titel 'Met
passen en meten...'.6 Hierin staat een foto afge-
beeld van een identieke passer. De schrijver
noemt het een 'landpasser', maar vermeldt erbij
dat de naam per regio kan verschillen. Als
kostprijs noemt hij ongeveer ƒ60 inclusief
BTW. Dat de naam per regio kan verschillen,
blijkt uit de naam die een Noordhollandse
bloembollenkweker gebruikte: 'een meet-A-
tje'. Wie fig. 2 en fig. 6 bekeken heeft zal be
grijpen waar die naam vandaan komt.
137
Afb. 5. Schrijver van dit artikel probeert zelf een
landmeterspasser uit.
(foto Martine Stehouwer-Wesseling)
Afb. 6. Tekening van de passer van afb. 5 gebruiks
klaar. Tekening gemaakt door de schrijver.
t
r k s+- 3
Afb. 1. Tekening van dezelfde passer met de
onderdelen. Tekening gemaakt door de schrijver.
6 Henk Beunk, 'Met passen en meten.in: Boerderij, 70e jaargang nr. 30, 24 april 1985
