voor onze kleine afdeling. Het was, zoals Jan
van Reij opmerkte, niet de vraag of je met één
of twee personen op een kamer kwam te zitten,
maar of je één of twee kamers wilde.
Er werd geanticipeerd op mijn aanstaande be
noeming tot hoogleraar in de Leer der Vast
goedsystemen, meestal aangeduid als de leer
stoel Vastgoedinformatie. Op de vijfde
verdieping kreeg ik een mooie grote kamer
toegewezen. Het meegebrachte Schermerhorn-
meubilair, d.w.z. de vergadertafel, de zes
stoelen en het zitje, werden in mijn kamer ge
plaatst. In de grote kamer kwamen ze volledig
tot hun recht, ik had het gevoel of ze er al jaren
stonden. Ik besloot het budget dat beschikbaar
was voor mijn kamer te gaan besteden aan de
restauratie van het meubilair. Daarvoor moest
ik eerst de ontbrekende stukken zien op te
sporen.
Omdat de afstand van het Landmeetkundig
Gezelschap Snellius tot het stamcafé De Nieu
we Prins nu te ver was, had de studievereni
ging naast de bestuurskamer in het gebouw
ook een eigen café gekregen, de 'Snelliusbar'.
Het betreffende bureau vond ik daar terug. Het
bureaublad was beschadigd door de bierglazen
die er op waren neergezet, maar ook door stu
denten die erop hadden gestaan, vermoedelijk
om het Snelliuslied te zingen. Zo te zien was
de schade te herstellen.
Omdat mijn vak nieuw was en ik dus geen
voorganger had, moest ik meteen veel nieuwe
teksten genereren voor dictaten en andere pu
blicaties. In het begin nam Elfriede Fendel,
mijn naaste medewerkster, de teksten in steno
op, die zij later uitwerkte op haar elektronische
schrijfmachine. Eind jaren tachtig, met de in
troductie van de tekstverwerking, bedachten
wij iets nieuws. Op het ruime bureau plaatsten
wij twee computers, die wij met elkaar verbon
den. Op de eerste typte Elfriede de tekst die ik
dicteerde. Op het tweede scherm las ik ter con
trole meteen dezelfde tekst. Een zeer efficiënte
manier van tekstverwerking.
De stoelen van het Schermerhorn-meubilair
(vergadertafel, zitje, bureau) waren te herken
nen aan de mooie, chique bekleding van de
zittingen en soms de rugleuningen. De bureau
stoel voldeed aan dit criterium. Ik meende mij
te herinneren dat ik in het gebouw voor Geo
desie aan de Kanaalweg nog een leuk halfrond
bureaustoeltje had gezien met dezelfde soort
bekleding. Ik dacht dat het met de verhuizing
was zoekgeraakt, tot ik opeens Gerrit Bakker
met het stoeltje onder zijn arm zag lopen.
Ik legde hem uit waar ik mee bezig was, waar
na hij er grootmoedig afstand van deed. Het
stoeltje zat wel prettig, maar gaf toch te weinig
steun in de rug. Ik ben toen weer overgegaan
op het andere exemplaar. Het stoeltje is kwijt,
vermoedelijk door iemand meegenomen.
Collectors item!
Een kast, of liever een kastenwand, was in de
tijd van Schermerhorn, Roelofs en in het begin
ook voor mijzelf een onmisbaar attribuut.
Iedere hoogleraar had zijn eigen archief en
meestal een bibliotheekje van veelgeraadpleeg-
de literatuur. Tegenwoordig zit dit materiaal in
een klein digitaal geheugen of is zelfs verban
nen naar de 'cloud'.
Bij mijn zoektocht bleek de kast van Jan
Romein, lector in de cartografie, het meest aan
de kenmerken van het Schermerhorn-meubilair
te voldoen. Ik denk dat hij het had gekregen
van zijn voorganger ir. Cor Koeman, de latere
hoogleraar Cartografie in Utrecht. Uit de me
moires van Koeman, die in mijn bezit zijn, is
mij gebleken dat hij al vóór 1926 nauwe ban
den onderhield met Schermerhorn.
De kastenwand, een grote sta-in-de-weg, heb
ik laten staan. Eén van onze chauffeurs, Daan
Gast, werd omgeschoold tot timmerman. Als
proeve van bekwaamheid timmerde hij voor
mijn kamer een open boekenkast. Mijn archief,
inclusief de kast, kwam terecht op de kamer
van de secretaresse.
Op mijn zoektocht ontving ik een fraaie af
beelding van Snellius met daaronder zijn naam
in spiegelschrift. Ik dacht dat het een misdruk
was en borg de prent op. Later realiseerde ik
mij dat deze toch tot de inventaris behoorde.
Ongeveer een eeuw geleden was het namelijk
117
...en net als het
Schermerhorn-
bureau in 2017
nog niet publiek
te bezichtigen.
(foto Adri den
Boer)
2017-3 De Hollandse Cirkel