Reacties
De Geodetische Lijn
2018-3 (p. 111: 'De Geodetische Lijn52-Noord bij
TU Delft, de dialoog was al n.a.v. de tekst op de
website)
Een geodetische lijn is de kortste verbinding tussen
twee punten op een oppervlak. Op een bol is dat
dus een grote cirkel. Een breedtecirkel is dat niet.
Een extra FOUTE tekst op een geodetische website.
www.hollandsecirkel.nl/documentatiecentrum/monumenten/item/7117-52-nb-campus-tu-delft
Hans van der Linde
Goed gezien van deze Hans. Hij heeft gelijk, (alhoewel het een grootcirkel betreft en geen
'grote cirkel'), maar het was een bewuste keuze van me om het monument de 'Geodetische
Lijn' te noemen, om het begrip geodesie zichtbaar te houden. 'De geodetische lijn' slaat dus
overdrachtelijk op het monument, en is niet letterlijk 'een' geodetische lijn.
Maar, altijd leuk om te zien dat mensen blijven opletten.
Ramon Hanssen (foto Joop Gravesteijn)
20018-3 (p. 140, Column: 50 jaar geleden)
1968 is voor mij wel degelijk een belangrijk
jaar geweest. Op 21 juni van dat jaar ont
ving ik een getuigschrift met de mede
deling dat ik aan de Hogere Technische
School te Utrecht, met goed gevolg het
eindexamen 1968 van de afdeling Land
meetkunde heb afgelegd. Waar ongetwij
feld in Geodesia (mogelijk in 1969) aan
dacht heeft besteed, is het feit dat in 1968
voor het laatst de diploma's HTS oude
stijl zijn uitgereikt.
De klassen achter ons hadden een moder
ner studiepakket. Of dit ook gold voor de
afdelingen Bouwkunde en Weg- en Water
bouwkunde is mij nu ontschoten.
Ook deze (klassikale) opleiding bestaat niet
meer.
Met dank voor de slotopmerking: Wie over
1968 meer wil lezen: kijk op internet of nog
in de boekenkast. Nu dat laatste heb ik ge
daan. Achter de boeken op zolder ligt nog
steeds een blauwe koker met daarin het
door ir. Sjoerd de Boer (wie kent hem niet?)
ondertekende diploma. Een belangrijk mo
ment in mijn leven. De Boer adviseerde
mij, vier jaar daarvoor tijdens de pinkster-
vakantie, om in plaats van weg- en water
bouw, landmeten te gaan studeren. Net als
in Den Bosch was het nieuwe studiejaar
voor wat betreft de afdeling W&W reeds
volgeboekt. Ik ging in op zijn voorstel,
zonder maar iets te weten over de studie
landmeten. Ik heb er overigens nooit spijt
van gehad, vooral het feit dat het een
eeuwenoud beroep betrof. In de blauwe
koker, die jaren uit het zicht was verdwenen,
vond ik ook nog een werkstuk voor het vak
cartografie. Ik koos voor een kaart van de
Verenigde Staten. De basis van die kaart is
een kegelprojectie op schaal 1 10.000.000.
Leuk om het na 40 jaar weer terug te zien.
Kees van Hamersveld
2018-3 (p. 116: Nicolaas Kruik
Cruquius]: landmeter met grafsteen)
Een trouwe lezer wees er terecht op dat
onder de grafsteenfoto niet inconsequent
Nicolaas Cruquius had moeten staan,
maar net zoals op de steen zelf Nicolaus.
Het was eerst Nicolaas Kruik en later
Nicolaus Cruquius!
Redactie DHC
47
2019-1 De Hollandse Cirkel
