53 grote zeereizen veiliger maakte en de kapi teins onafhankelijker van de kusten. De expeditie plaatste verschillende grenszui len, er werden kaarten getekend van de route en men ontdekte o.m. de Congo-rivier. Zijn belangrijkheid blijkt wel uit het feit dat hij in particuliere documenten steeds met grote ontdekkers samen wordt genoemd; hij heet de vriend van Columbus en Magelhaen. Behaims aandeel in de berekeningen ligt niet vast. Wel waren de fouten in de opgave van de breedtegraad in zijn tijd groot. Deze fou ten vindt men ook in zijn globe. De Congo b.v. laat hij, zo zegt Oskar Peschel in „Abhand- lungen zur Erd- und Völkerkunde", Leipzig 1877, auf dem südlichen Wendekreis ins Meer münden, wahrend sich die Mündung in Wahrheit unter 6° s. Br. befindet. Daraus wurde sich also ein Fehler der Messung von vollen 1617 Grad ergeben! Pescher heeft dan ook over de bekwaamheid van M.B. als zeevaartkundige en kosmograaf een niet te miskennen oordeel geveld (zie blz. 224 e.v. Het zal wel aan de bekrompenheid van Be haims familie liggen, dat men zich voor de rijk uitgedoste edelman schaamde, toen hij acht jaar later te Neurenberg bij zijn neef Michael in de Zistelgasse, thans Dürerstraat genoemd, afstapte. En hijzelf vond de weg naar de fa milie waarschijnlijk ook niet terug. Hij ver veelde zich en wierp zich opnieuw op de stu die. Eén van zijn resultaten was de globe. De eerste door hem vervaardigde is van 1492. De kennis omtrent de bolvorm van de aarde was na de ontdekkingen van Anaximander en Ptolemaeus weer verloren gegaan. En waar het vermoeden weer opdook, onderdrukte de bijgelovige middeleeuwse kerk het snel. Globes Zoals bekend is een globe een bol, meestal draaibaar om een as, die als aardglobe een verkleinde, min of meer nauwkeurige voor stelling geeft van de aarde, of ons als hemel globe het z.g. uitspansel toont. Indien verti cale verhoudingen worden weergegeven, spreekt men van reliefglobe. Ook bestaan er de z.g. georama's, enorme globes, waarop men aan de binnenzijde de aardoppervlakte heeft afgebeeld, en planetariums, die ons de sterrenhemel te zien geven. T.b.v. de plaatsbepaling vindt men op de bol len o.m. de voornaamste grote cirkels. Van de meeste globes rust de as in een verti cale ring, die van evenaar tot pool en van pool tot evenaar (aan de andere zijde) verdeeld is in 2 x 90 graden. Met deze ring de meri diaan rust de globe dan in een horizontaal gelegde ring de horizon -, evenzo in gra den verdeeld. Het geheel staat op een voet stuk. Een kleine wijzer aan de bovenkant (de pool), die meedraait, beweegt zich over een in 24 uren verdeelde schijf de uurcirkel en kan ons aldus het tijdverschil aanwijzen tus sen plaatsen op het aardoppervlak. De oudste aardglobes bestonden reeds ten tijde van Ptolemaeus, van wie met zekerheid kan worden aangenomen, dat hij de uit de eerste eeuw van onze tijdrekening daterende kaarten heeft gemaakt. Waarschijnlijk bezat reeds Anaximander (610646 v. Chr.zo'n bol. Hij wordt genoemd als de uitvinder, maar vermoedelijk tekende hij alleen een wereld kaart, want veel later pas leerde Parmenides van Elea (omstreeks 430 v. Chr.), dat de aarde een bol was, een nieuwe visie, welke eerst in Plato's tijd meer algemeen werd aan vaard. In de ALMAGEST, de grote samenvatting van de astronomie van Klaudios Ptolemaios uit de 2e eeuw vinden we reeds een verwijzing naar de globe. Ook Archimedes en Euxodus (4e eeuw v. Chr.) bedienden zich bij hun stu die van een planetarium en een hemelglobe. Van Strabo (64 v. Chr.19 n. Chr.) en Eras- tothenes (293—192 v. Chr.) is bekend, dat zij de aarde als een bol beschouwden, hoewel zij zich deze zo voorstelden, dat hij één en het zelfde middelpunt en dezelfde as had als het uitspansel (het hemelgewelf draaide om de stilstaande aarde). Wij kennen nog de zich te Florence bevinden de Arabische globes en die uit 1225 in het museum van Kardinaal Borgia te Velletri. Beroemd zijn de aardglobe met 3^ m middel lijn van Coronelli, een monnik uit Venetië (1718), gemaakt voor Lodewijk XIV en een evengrote hemelglobe, terwijl ook vaak wordt genoemd de hemelglobe van Gottorp, door Adam Olearius samen met Andreas Busch in 16561664 van koperblik vervaardigd. De sterren zijn hier voorgesteld door gaatjes. De globes van Blaeu van 1599 behoren evenzeer tot de uitzonderlijke, hetgeen begrijpelijk is als men bedenkt, dat de Hollanders Willem, Pieter en Joan Blaeu tot de toonaangevende cartografen van die tijd behoorden. Nog bestaan er globes van de maan en van Mars.

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1959 | | pagina 9