richting van de Middellandse Zee (62 lengte
graden i.p.v. 42) bleef eeuwenlang ook op
andere kaarten bestaan. Ook deze kaarten
zijn verloren gegaan. Wij weten van het be
staan door een kritiek op dit werk, geschre
ven door Claudius Ptolemaeus van Alexan-
drië (87—150).
Strabo's aardrijkskundige werk in 18 delen is
misschien het belangrijkste, dat uit zijn tijd
voor ons bewaard bleef. Hij ontleende veel
aan anderen. Zijn mathematische kennis staat
achter bij die van Eratosthenes en Posidonius.
Intussen is zijn instructie betreffende het ma
ken van kaarten nuttig voor onze kennis. Hij
wist dat men alleen op een globe (die volgens
hem minstens 10 voet diameter moest hebben)
een juiste voorstelling van zaken kan geven.
Hij begreep dat zijn kaart onjuist werd, omdat
hij de meridianen en parallellen als rechte
lijnen weergaf, maar merkt daarbij op, dat het
weinig verschil maakt. In zijn werk stelt hij
de bewoonbare wereld voor als een vierhoek
met afgeronde hoeken, ingedeeld in 5 climata,
welke clima's zelfs nog op kaarten van de
16e eeuw voorkomen, b.v. op de kunstzinnig
uitgevoerde zeekaart van Lopo Homem. Cli
mata zijn parallellen, aanduidende de aan
groeiing van de lengte der langste dag, van
de evenaar (12 uur) tot de Poolcirkel
(24 uur).
88
Een Beatus-kaart uit de lie of 12e eeuw (Turijn).
Let op de voorstelling van het Paradijs (boven) en op
het lege 4e werelddeel (rechts).
