We zullen deze formule afleiden met behulp van fig. 2. fL E' E'" fy cos AE' -f- fx sin AË' fc E'E'" F„(Ye-Ya) +fx(XE. XA) AE' A E'E" AE' fx (XE,-XA) +fu(YE-YA) (AE')* A [x(XE,-XA)+fy(YE,-YA (XE. XA)* +\Ye,— Ya)2 Figuur 2 De berekening vanuit A beginnende komen we tot de sluittermen fx E" E en f y E'E" We ontbinden nu de resultante E' E in twee sluitvectoren n.l. in fL E'E'" met argument AE' en fz E'" E met argument AE' -f- 100. Nu is fL E' E'" E' E" cos AE' -f- E" E sin AE' of Het knooppunt K wordt berekend uit drie takken, AK, BK en CK. AK BK CK 1000 m; hoek AKB hoek BKC= 60°. De schaalfout is 1,0002, dus KK„ KKb KKC 20 cm. Het als zwaartepunt van driehoek KaKt,Kc bepaalde punt K. ligt 13 cm fout. Hoe we bij knooppuntsberekening de cor rectiefactor A kunnen berekenen gaan we na aan de hand van fig. 4. Als we met deze formule A berekenen en hiermee op de eerder genoemde wijze de ge meten lengten corrigeren is de invloed van de schaalfout geëlimineerd. Dat bij de berekening van een knooppunt een schaalfout soms zeer nadelige gevolgen kan hebben, blijkt uit het voorbeeld van fig. 3. Figuur 4 45 i3cm schaalfout 1.0002 Figuur 3

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1963 | | pagina 11