362
nog een uurtje te gaan jagen. Met de bijboot
roeiden ze, zwaar gewapend, naar de wal.
Op een plek waar, te oordelen naar de be
groeiing, vaste grond kon worden verwacht
landden ze. Niet zonder moeite werkten ze
zich door de oeverbegroeiing en verdwenen
in het bos.
Juist toen we ons bezorgd begonnen te ma
ken, dat ze door de duisternis in het bos zou
den worden verrast, klonk er een schot. Even
later keerden de jagers terug met een ge
schoten jaarvogel, een soort neushoornvogel.
Weliswaar geen delicatesse, maar toch in
elk geval vers vlees.
Bovendien konden we er aas aan hebben voor
de visvangst. Mr. Dent had het nodige vis-
gcrei meegenomen. Dit is echter tevergeefs
geweest. Vermoedelijk is de Flyrivier schaars
bewoond door vissen. Daarbij hadden we niet
voldoende tijd beschikbaar. Zodoende (vol
gens mr. Senior omdat we niet vissen kon
den) is het de gehele reis niet gelukt een
visje te vangen.
Die nacht gingen mr. Senior, Allan en Dja-
gara op de krokodillenjacht.
De krokodillen hebben de gewoonte om
's nachts op modderplaten of vlakke oevers
te gaan liggen mediteren. Deze gewoonte kan
hen noodlottig worden. Want een geoefende
jager kan hen in de ban van een sterke licht
bundel vangen. Aldus kan hij ze zo dicht be
naderen, dat hij ze soms zelfs kan spiezen.
Die nacht verloren op die wijze een grote kro
kodil van 3 m en een drietal kleinere het
leven.
De volgende morgen, tijdens de vaart werd er
zodoende allerwegen druk gevild. De huiden
werden tenslotte ingezouten. Aldus gecon
serveerd, konden ze na terugkomst aan de
markt worden gebracht.
Ook het vlees van de krokodil is een alles
zins te waarderen voedsel. Het houdt het
midden tussen vlees en vis.
Later op de morgen bleek er ook nog een
piepjong krokodilletje, alles bij elkaar onge
veer 30 cm lang, rond te scharrelen in een
kist, met dichtgebonden bek. Ik dacht dat
dit exemplaar bestemd was voor huiskroko
dil. Men kan ze namelijk gemakkelijk als
huisdier houden als men een vijver of zoiets
bij zijn huis heeft. Heeft men ze eenmaal aan
een vleesdieet gewend dan groeien ze voor
spoedig op.
Helaas bleek me te laat, dat dit exemplaar
bestemd was geweest om te worden opgezet,
Die avond deed de rivier zijn naam eer aan.
We ankerden althans op een plek, zo niet vol
met vliegen, dan toch met muskieten. Er bleef
niet veel anders over dan maar onder de
klamboe, op de kooi, wat te gaan lezen.
Helaas hadden mijn voorondergenoten Se
nior en Dent (Hoe't verkoos het luchtiger
dek van het stuurhuis) verzuimd hun klam
boe uit het ruim te halen. Dit gaf natuurlijk
een controverse. De ene partij was gediend
met veel licht om te lezen, de andere met
duisternis om geen muskieten aan te trekken.
Er was licht genoeg om te lezen, vanwege de
uitstekende accubatterij, die gedurende de
vaart werd opgeladen.
Daar het onder een kleine klamboe, zoals een
schecpsklamboe, toch altijd vrij warm is, von
den wc dc volgende dag een oplossing waar
we gedurende de verdere reis veel plezier van
gehad hebben. Er werd een klamboe ver
knipt tot zes kleine stukjes en een groot res
tant. De kleine stukjes werden voor de pa
trijspoorten gebonden en vastgeplakt met
gluton. Het restant werd bij wijze van gordijn
voor de deuropening gehangen.
Feitelijk was deze constructie geïnspireerd
op een steekje van mr. Dent, toen die aan het
adres van mr. Senior opmerkte, dat een schip
in de tropen, dat zichzelf respecteert, ge
screend behoort te zijn. Deze opmerking
werd gepareerd met de veronderstelling, dat
mr. Dent geen verstand van schepen had; wat
niet wegnam, dat ook mr. Senior de screening
gaarne accepteerde.
De vuurproef kwam al dezelfde avond. Het
bleef nu niet bij muskieten, want deze werden
versterkt door massa's torretjes, miniatuur
nachtvlinders en larongs (termieten). Onze
linies waren evenwel ondoordringbaar.
Die dag gelukte het de berekening van het
Astro Daru te voltooien. Ook het sterpro
gramma voor Domongi was tijdens de reis
gecompleteerd. Er kwam nu meer gelegen
heid om wat van de omgeving te zien.
We stopten even bij een dorp aan de ooste
lijke rivieroever. De bewoners werd te ken
nen gegeven, dat we vruchten wilden kopen.
Staande in hun prauwen kwamen ze langszij.
Mr. Senior voerde voor ons onverstaanbare
onderhandelingen met als resultaat kokos
noten, een tros pisang, enige ananassen, ma-
leoeieren, wat yams en een karperachtige vis.
Betaald werd met trade-tobacco en kranten
papier. De tabak is in stangen gedraaid, pik
zwart en hard. Op een stuk hout wordt deze
in dunne schijfjes gesneden, die dan tussen
