landmeetkundig ambtenaar
GEMEENTE OSS
182
worven. In 1912, toen over Marokko het pro
tectoraat gevestigd werd, bezaten zij reeds
meer dan 100.000 hectaren. Aan de grond-
vervreemding werd paal en perk gesteld door
een wet krachtens welke de gemeenschappe
lijke grondeigendom van stammen onver
vreemdbaar werd verklaard
Krachtens de wet van 1913 werd bepaald dat
de gronden in een openbaar register inge
schreven moesten worden, zodat de Europese
kolonisatie een officieel karakter kreeg. Het
systeem van grondregistratie was een navol
ging van de „Real Property Act", beter be
kend als de wet Torrens, die in 1858 in
Australië werd ingevoerd en door Frankrijk
reeds in Tunesië en op Madagascar was toe
gepast. Het stelsel is niet gebaseerd op de
eigenaar, maar op het onroerend goed zelf
en dus te beschouwen als een soort van bur
gerlijke stand van de grond. Alle juridische en
topografische bijzonderheden betreffende een
stuk grond worden op een grondkaart aange
tekend, die in het grondenboek wordt inge
schreven. Deze registratie heeft de kolonisatie
geconsolideerd en hoewel de inschrijving van
grondbezit niet aan de Marokkanen werd op
gelegd, gingen velen wel hiertoe over.
Toch was in 1957 niet meer dan één miljoen
hectaren grond, die in het bezit van Marok
kanen was, in dit grondregister ingeschreven.
De wetten m.b.t. de grondeigendom hebben
niet alleen de Europese kolonisatie mogelijk
gemaakt, maar ook het inheemse grootgrond
bezit in de hand gewerkt. Hoe toch was de
toestand? De caids wisten (van de gemeen
schappelijke stamgronden) grote stukken in
handen te krijgen. Bij de Berberwet van 1930
waren de djemaas tribunalen geworden. Deze
juridische djemaas bezaten notariële be
voegdheid en beslisten over eigendomsver
anderingen van roerend en onroerende zaken.
Het vreemde was, dat die djemaas vaak door
de caids waren aangewezen, waardoor zij
zwak stonden tegen misbruiken door deze.
In het laatste jaar vóór de onafhankelijkheid
(1956) werd het aantal grootgrondbezitters-
Marokkanen geschat op 7500, met 1.800.000
hectaren cultuur- en weidegrond.
Na 1956 kwam ook de ruilverkaveling op
gang. Er is ca. 150.000 hectaren herverkaveld,
voornamelijk in de stamgebieden van Doek-
kala, Triffa en Beni Moessa.
Bij de Dienst Publieke Werken kan worden geplaatst een
hoofdzakelijk voor de buitendienst.
Vereist: diploma H.T.S.-landmeten of landmeet-technicus N.L.F. of hogere
landmeetkunde P.B.N.A.
Bezoldiging als technisch ambtenaar van 622,— tot ƒ827,— bruto per maand,
exclusief huurcompensatie en vakantie-toelage.
Sollicitaties binnen 8 dagen aan burgemeester en wethouders van Oss.
