4
Wanneer je op zo n congresdag de volle zaal
ziet en de drukte op de tentoonstelling, dan
kun je je haast niet voorstellen, dat 't allemaal
mensen zijn, die met landmeten van doen heb
ben. Maar je kent er zo'n hoop mensen van. Die
was er en die Volgende keer moeten
we het toch voor elkaar zien te krijgen, dat er
wat meer tijd komt voor onderling contact
't waren er toch wel erg veelhad je dat
vijf jaar geleden kunnen denken?
Maar als je dan onze adressenlijst ziet dan
blijkt dat we nog maar een gedeelte van de
werkelijke beoefenaren van dit mooie vak in
Arnhem gezien hebben. Je kunt je voorstellen
dat de ,,oude garde" zich met verbazing af
vraagt: ,,Wat moet er allemaal nou nog zo
nodig gemeten worden?" Maar de „jonge
garde" tilt daar niet zo zwaar aan, en zij
toont belangstelling voor ons vak, de moder
nisering de toekomst. Dit was toch wel
het grote winstpunt van Arnhem: de vele
jongeren. Vooral ook de tweede dag was het
bijzonder opmerkelijk hoeveel jongeren aan
wezig waren, de vrije zaterdag ten spijt. En
het tweede grote winstpunt was natuurlijk dat
de eerste dag in samenwerking met de NLF
georganiseerd was en hoe Erg prettige
samenwerking. De congrescommissie Schrik-
kema, Tijsmans, Veen versterkt met Ir. van
der Wulp van de N.L.F. heeft een prachtig
staaltje van teamwork laten zien en heeft ge
toond hoe het kan. De besprekingen met het
dagelijks bestuur van beide organisaties had
den een vlot en efficiënt verloop, als volko
men gelijkgerechtigde partners strevend naar
hetzelfde doel.
Over 1965 kan dan ook met volle overtuiging
gesproken worden als over het jaar van de
grote toenadering.
Was in 1964 een samengaan in de stichting
„NLF-examens" bereikt, in 1965 was het dus
de organisatie, samen, van één der beide con
gresdagen en we kunnen en mogen het rustig
constateren: met groot succes; een heel ge
slaagde NGL-NLF-dag. En laten we zo maar
doorgaan, niet overijld, maar ook niet in de
ijskast. Samen wat doenDat hoeft dan alle
maal niet direct met reglementen, fusies, over
koepelingen en wat voor kreten we nog meer
gewend zijn op dit terrein; nee laten we maar
rustig op deze manier gezamenlijk organi
seren, ieder baas in eigen huis blijvend. De
tijd, die we nu zouden moeten besteden om
een juiste organisatievorm te vinden kunnen
we beter gebruiken. Zoiets komt later veel
gemakkelijker, door ervaring wijs, als de tijd
rijp is.
Maar elkaar nu niet loslaten. NLF en NGL
kunnen meer samen doen en moeten dat ook
doen. Hoe is dat eigenlijk in andere landen
gegroeid? Jammer dat we daar zo weinig con
tact mee hebben. Benelux? Van de Belgen
geen berichten. We kunnen misschien wel
eens samen een kleine commissie benoemen
die dat bestuderen kan, onafhankelijk van
onze normale activiteiten. Allemaal het over
wegen waard.
Toekomstplannen! 1966 is nu de naaste toe
komst, wij zien het jaar met vertrouwen tege
moet. 1965 heeft aan de verwachtingen
grotendeels voldaan, met uw hulp zal het
zeker ook in dit jaar zo gaan. In 1966 rekenen
wij op u om de regionale bijeenkomsten te
bezoeken of te organiseren. U weet, dit jaar
geen congres, we doen dat om de twee jaar.
De bijeenkomsten in uw rayon zijn dus de
aangewezen plaatsen om contacten te onder
houden en nuttige kennis op te doen. Wij
doen vooral een beroep op de jongeren onder
u. Geloof me, u zult beslist geen spijt hebben
van de moeite, die u zich wilt getroosten om
iets in het NGL-verband mee te maken of te
ondernemen. Doe het dan!! En wij, met z'n
allen, wij moeten niet denken dat we er al
zijn, nog lang niet!
Leeft u in ieder geval met ons mee. Dank,
bij voorbaat.
Een blok hout laat los van de stapel in de
open haard. Het verlicht plotseling het hele
vertrek, wij zien elkaar nu beter. Kom, wij
stappen eens op, ons eigen privé „oud en
nieuw" wacht, 't Was een gesprek, een beetje
onsamenhangend misschien, maar och, dat
gebeurt zo, bij vrienden, als 't goed is bij
elkaar een ogenblik te toeven. Wij hopen op
een goed jaar. Voor u, voor ons, voor „Geo-
desia voor het NGL, voor de aangesloten
verenigingen. Ook voor de NLF en haar aan
gesloten verenigingen.
Mede namens de leden van het hoofdbestuur
en de redactie wens ik u, ieder, een goede
gezondheid, voorspoed, kortom een heel ge
lukkig 1966 toe. Van harte!
J. RIETVELDT ing., voorz. N.G.L.
