47
plaats gevonden. Dat zou een reden zijn de
uitzettingsmaten niet zonder meer te vertrou
wen.
Prof. Witt: Het is de plicht van de landmeter
te controleren of de uitvoering conform de
uitzetting heeft plaats gevonden. Als hij dit
niet doet schiet hij in zijn taak te kort.
Vraag P, S. Teeling Ing.:
In deel 2 van het rapport van de Staatscom
missie wordt een r ij k s administratie van
leidingen vooralsnog afgewezen. Is er naar
het oordeel van het forum in het veelvuldig
voorkomen van schade aan ondergrondse lei
dingen en in het verlies van tijd bij het zoe
ken naar de plaats van deze leidingen t.b.v.
aansluitingen, geen aanleiding, aan te drin
gen op totstandkoming van een wettelijk ge
regelde genormaliseerde administratie van
ondergrondse objecten, op te dragen aan de
afzonderlijke gemeenten?
Prof. Witt: Het wettelijk regelen van de ad
ministratie voor gemeentelijke diensten zal op
veel grotere moeilijkheden stuiten dan een
wettelijke regeling voor de kadastrale dienst.
In artikel 2 van het ontwerp Kadasterwet is
de taak van de Rijksdienst van het Kadaster
zeer nauw omschreven. Ik heb er daarom bij
de behandeling van de ontwerp-Kadasterwet
op aangedrongen een ruimer taakomschrij
ving toe te voegen door een lid c, waarin zou
worden gezegd:
,,En die taken, die onze minister verder nodig
oordeelt, de Kadasterraad gehoord."
De taakomschrijving is namelijk zo stringent,
dat wanneer de Kadasterraad nieuwe taken
zou willen voorschrijven, men zich op de wet
zou kunnen beroepen en zou kunnen zeggen,
dat de voorgestelde taak niet behoort tot die
van het kadaster.
De Vereniging van Nederlandsche Gemeen
ten is al enige malen benaderd een paar des
kundigen te benoemen om over het probleem
van de administratie van leidingen te praten.
Maar zelfs dit durven de heren niet aan, om
geen repercussies op te wekken bij bepaalde
gemeenten, die bang zijn voor de financiële
consequenties en ook voor bepaalde werk
zaamheden.
Als men een afzonderlijke wettelijke regeling
zou willen, zou men de taak in eerste instan
tie niet op moeten dragen aan de gemeenten.
Dit zou ook consequenties hebben ten aan
zien van kleinere gemeenten, die dit niet zou
den kunnen. Men zou dit werk moeten op
dragen aan een Rijksdienst en dit zou naar
mijn mening de Rijksdienst van het Kadaster
moeten zijn.
Ir. Wolthuis: Volgens het ontwerp-Kadaster
wet zal het dus niet mogelijk zijn dat het ka
daster zich bemoeit met het opmeten en het
registreren van deze leidingen. Ik zou in dit
verband onderscheid willen maken (afgezien
van de kwestie wie dit kan of mag doen),
tussen leidingen die direct verband houden
met het beheer van de stad, d.w.z. alle lei
dingen die in de straten van de stad liggen,
en die daarbuiten op het platteland langs we
gen enz. liggen. Ik denk daarbij aan de jong
ste ontwikkeling ontstaan door de aanleg van
het leidingennet van de Gasunie. Het niet
administreren van deze leidingen van de
Gasunie geeft nu reeds bepaalde moeilijk
heden. Het is namelijk zo dat er steeds een
akte wordt opgemaakt, waarin de belemme
ring wordt opgenomen, die ontstaat door het
leggen van de gasleiding door een perceel.
Waar ligt nu deze leiding? Dat is een steeds
terugkerend probleem. Persoonlijk ben ik
daarom een groot voorstander van het in
meten en het aangeven met een bepaalde sig
natuur van deze leidingen op een kadastraal
plan. Dit behoeft niet zo moeilijk te zijn, want
de Gasunie heeft ook zijn eigen landmeetkun
dige dienst en deze dienst, evenals die van
andere soortgelijke maatschappijen, meet
deze leidingen voldoende nauwkeurig in dat
ze op het kadastrale plan gebracht kunnen
worden met voldoende nauwkeurigheid.
Waarom is dit zo nodig? De belemmering die
op een perceel komt te rusten kan voor de
eigenaren fatale gevolgen hebben. Ik wil
daarom stellen, dat ik het met prof. Witt eens
ben over het grote nut van het administreren
van ondergrondse leidingen.
Prof. van der Weele: Ik kan prof. Witt ge
rust stellen omdat het ontwerp-Kadasterwet
nog geen Kadasterwet is. Eventueel kan men
bij de totstandkoming van deze wet met zijn
opmerkingen rekening houden. Eén van de
redenen om een dergelijk probleem hier ter
sprake te brengen is, dat het daardoor vast
gelegd wordt.
Met het oog op de tijd moest hier de discussie
worden afgebroken. Prof. van der Weele
drukte allen op het hart opmerkingen of vra
gen in een of andere vorm van publikatie te
gieten. Er zijn twee landmeetkundige tijd
schriften ter beschikking, waarvan prof. Van
der Weele er terecht van overtuigd zei te
