285
25 cm de hoogteverschillen te meten wordt
ook het verticale interval in de hoogtelijnen-
kaarten op 25 cm aangehouden.
Het kiezen van de juiste meetpunten is de
moeilijkste opgave van de hoogtemeting. Een
ervaren opnemer zal daarom vaak met minder
punten nauwkeuriger resultaten bereiken dan
iemand met minder ervaring. Het aantal op
genomen punten is daarom geen juiste maat
staf voor de beoordeling van een hoogtekaart.
Door de hoogte van de opgenomen punten op
een afdruk van de basiskaart in te tekenen
ontstaat de hoogtecijferkaart, die echter geen
beeld van het terreinrelief geeft. De hoogte
cijferkaart wordt daarom omgewerkt tot een
hoogtelijnenkaart. Dit kan op drie manieren
plaats vinden:
1de tranches worden op de tekenkamer door
rechtlijnige interpolatie geconstrueerd:
2. de tranches worden eerst op de tekenka
mer in potlood getekend en daarna in het
terrein geverifieerd;
3. de tranches worden geheel in het terrein
in de hoogtecijferkaart geconstrueerd.
De ervaring en vergelijkingsproeven hebben
geleerd dat:
a. de sub 1 genoemde methode niet tot het
gewenste resultaat leidt:
b. de sub 2 genoemde methode wel tot een
goed resultaat kan leiden, doch niet de
zekerheid geeft dat alle hoogtelijnen in
het terrein worden gecontroleerd;
c. de sub 3 genoemde methode de beste re
sultaten geeft, mits daarvoor geroutineer
de krachten beschikbaar zijn.
Na gereedkomen wordt de hoogtelijnenkaart
verkleind tot schaal 1 10000.
Van de hoogtelijnenkaart wordt in de regel
een gekleurde hoogtekaart vervaardigd, waar
van een voorbeeld bij het rapport is afgedrukt.
N auwkeurigheid
De nauwkeurigheid is afhankelijk van:
1de meetkundige constructie van het kaart
materiaal;
2. de keuze van de meetpunten;
3. de hoogtemeting;
4. de kaartering;
5. de constructie van de hoogtelijnen.
Bij de beoordeling van een hoogtekaart dient
men derhalve rekening te houden met de om
standigheid, dat een hoogtecijfer behept is
met een fout a en een fout b, waarbij a af
hankelijk is van de nauwkeurigheid van de
hoogtemeting en de grootte van b afhankelijk
is van de hellingshoek a van het terrein ter
plaatse en de nauwkeurigheid c waarmede
het meetpunt is bepaald, dus b ctga.
Voor het bepalen van de toelaatbare fout in
een hoogtepunt is derhalve bruikbaar de ver
gelijking van Koppe v (a -j- c tgu).
Resultaten van de enquête
Uit de enquête is gebleken dat voor water-
beheersingsplannen de hoogtekaart als onmis
baar is te beschouwen en dat de V.O.W.-
normen als voldoende zijn te beschouwen.
Voor het traceren van wegen blijkt de hoog
tekaart niet onmisbaar, maar, indien aanwe
zig, wel dankbaar geraadpleegd te worden.
Voor het opstellen van definitieve kavelin
richtingsplannen wordt de V.O.W.-hoogte
kaart niet voldoende geacht.
Voor besteksklaar maken van nieuwe wegen
en waterlopen is de V.O.W.-hoogtekaart toe
reikend, evenals voor grondverzetsbereke-
ningen.
Een hoogtekaart opgenomen volgens de kwa-
draatnetmethode wordt niet aanbevolen.
Tot zover enkele aanhalingen uit dit uitge
breide rapport, dat we gaarne in de aandacht
van onze lezers aanbevelen.
M. L. V.
Netwerkplanning volgens Pert; uit het Engels
vertaald en bewerkt door H. Poolman /r. en
Th. M. Femer. Uitgave van: Universitaire
Pers Rotterdam/Nijgh en van Ditmar. 1966/2,
in plastic ringband 22,50.
Netwerkplanning is een belangrijk hulpmid
del bij het analyseren van een project. Men
kan met toepassing hiervan alle werkzaamhe
den en hun onderlinge samenhang op een
voudige wijze grafisch voorstellen. Beschikt
men tevens over de tijd die men nodig heeft
voor het verrichten van deze werkzaamheden,
dan kan men met behulp van het netwerk tot
een betrouwbare tijds- en kostenbegroting ko
men, waarbij tevens de werkmethode, de kwa-
