Deze krachttoer zou worden verricht door
de firma Christiani en Nielsen, een maatschap
pij met een wereldfaam in dit opzicht.
Voor het speciale geodetische werk aan het
afzinken had deze aannemer de medewerking
verkregen van Bureau van Steenis. De leiding
had Ir. G. H. te Kronnie.
Van medio 1964 af ontmoetten de verschil
lende medewerkers elkaar eens per maand in
een werkvergadering, waar de talloze pro
blemen diepgaand werden besproken. Er
moest bijvoorbeeld een minutieus tijdschema
worden opgezet en telkens aangepast aan de
omstandigheden. Ook kwam er een ingewik
keld werkprogramma tot stand, waarin ieder
zijn plaats en taak kreeg toegewezen.
Een mislukte zinkmanoeuvre zou een strop
van om en nabij een kwart miljoen betekenen.
Vooral ook de raakvlakken van de segmenten
vormden in vele opzichten tere punten, want
het spreekt vanzelf dat lekkage met alle mid
delen moest worden tegengegaan. De aanne
mer moest zelf een groot deel van de verant
woordelijkheid voor het welslagen van het
afzinken dragen. Daarom werden zijnerzijds
uitgebreide controlemetingen verricht aan de
gereedgekomen tunnelmoten en de uitmon
dingen van de ventilatiegebouwen.
Nadat betreffende de maatvoering overeen
stemming was bereikt, kon het bouwdok met
water worden gevuld, heel voorzichtig,
wegens het gevaar van uitzakken van de
taluds. Toen een gelijk niveau met het ka
naalwater was verkregen werd de dam tussen
bouwdok en kanaal weggebaggerd, zodat een
insteekhaven ontstond (zie ook fig. 6). Het
eerste segment kon nu gevaren worden naar
een afbouwsteiger nabij de uitgang van het
bouwdok. Men had namelijk van dit tunnel-
deel, evenals van de vijf andere, een soort
boot van beton gemaakt door het aanbrengen
van tijdelijke maar zeer sterke kopschotten,
in de beide uiteinden. Het was daardoor geheel
dicht op twee mangaten na, welke in het dak
zaten en afsluitbaar waren met stalen deksels.
Aan de afbouwsteiger werden toen door een
fig. IE
bok boven deze mangaten richttorens ge
plaatst, zoals fig. 4 aangeeft.
De torens stonden op een zodanige helling op
het segment, dat zij precies rechtop zouden
komen te staan wanneer dit eenmaal op zijn
plaats en in goede positie zou liggen. Zie fig. 5.
Onder grote spanning wachtte men op het
moment waarop de eerste zinkoperatie zou
kunnen beginnen. En eindelijk, dinsdag 16
maart 1965 's morgens om vijf uur, was het
zover en gingen de sleepboten uiterst voor
zichtig aan het trekken om „zinkmoot 29" op
zijn bestemming te brengen. Helaas verhin
derde de steeds toenemende wind dit goede
voornemen en moest het duikbootje worden
vastgemeerd tot betere tijden. Reeds de vol
gende morgen bleken deze te zijn aangebroken
en ging de gehele operatie door, en met volle
dig succes.
fig.W
Eén van de beide richttorens fungeerde tevens
als commandopost en was daartoe uitgerust
46
29
tgde/i/ke afzink-
pontons
^-efboutvst eigen
^<CrT U
r 1 KANAAL
vent. geb. Noord
