eigendom geregeld bij artikel 208 van het Bur
gerlijk Wetboek. In China waren de gedrags
regels met betrekking tot de zakelijke rechten
op appartementen vastgelegd in het Burgerlijk
Wetboek van 19291930 in de artikelen 799
en 800. De stand van zaken in de huidige
volksrepubliek betreffende de particuliere
eigendom in het algemeen, en die van delen
van een gebouwencomplex in de miljoenen
steden in het bijzonder, is mij niet bekend.
Van Taiwan, waar een landregistratie naar
modern model wortel schiet, mag op goede
gronden worden aangenomen, dat daar de
appartementseigendom sedert de inwerking
treding van het Chinese Burgerlijk Wetboek
verder is uitgebouwd.
„Verdiepingseigendom" in alle
werelddelen
Uit het voorgaande kan wel worden vast
gesteld dat „verdiepingseigendom" (of hoe de
afzonderlijke eigendom van woon- of bedrijfs
ruimten ongeacht of deze zich ónder-, op-,
dan wel bóven de begane grond bevinden
anders moge worden genoemd) vooral na de
Tweede Wereldoorlog een vorm van eigen
dom van onroerend goed is geworden, welke
in alle werelddelen te vinden is. Voorzover be
kend, is hij alleen in Tsjechoslowakije, El Sal
vador, Bolivia en Costa Rica nog uitdrukke
lijk verboden. In de meeste landen waar „ho
rizontale eigendom" voorkomt, is deze in spe
ciale en soms zeer gedetailleerde wetten gere
geld. In andere landen behelpt men zich nog
met bepalingen in de Burgerlijke Wetboeken
die stoelen op de gedachte, uitgedrukt in art.
664 van de Code Napoléon, zoals in Luxem
burg, Panama, Equador, Honduras, Mexico
en Quebec-Canada. In Denemarken, Zwitser
land, Australië, Nieuw Zeeland en de Zuid-
Afrikaanse Republiek bezint men zich op de
aanpassing van de huidige wetgeving aan de
veranderde omstandigheden.
In de meeste landen is de openbaarmaking in
een publiek register van de zakelijke rechten
op appartementen als een der belangrijkste
peilers van het instituut aangemerkt. Vandaar
dat in het merendeel der betreffende wetten
de publikatie van de ter zake gesloten over
eenkomsten is voorgeschreven. In landen als
Frankrijk, België, Luxemburg en Joegoslavië
is deze registratie geen voorwaarde voor de
vestiging en overdracht, doch vindt in de
praktijk nagenoeg altijd plaats. In andere lan
den als Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland,
Hongarije, Marokko, Argentinië e.a., waar een
grondboekstelsel bestaat, móet publikatie ge
schieden, wil de overeenkomst effect sorteren.
Hetzelfde is het geval in landen als Neder
land, Brazilië, Columbia en de meeste Staten
van de U.S.A.
De specialiteit, dat wil zeggen de speciale on
dubbelzinnige aanduiding van de appartemen
ten welke onderwerp zijn van een rechtshan
deling, wordt meestal gevormd door de ver
melding van de gemeente of de plaats waar het
appartementcomplex zich bevindt, alsmede een
nadere codering door een (in een in het betrok
ken land heersend landregistratiesysteem pas
send) afzonderlijk nummer van het apparte
ment. In sommige staten wordt de specialiteit
van het appartement verkregen door de com
binatie van het nummer van het grondperceel
op het tot het landregistratie-systeem behoren
de overzichtsplan (b.v. de kadastrale kaart of
het Grundbuchplan) en dat van de apparte-
mentsdelen op de overgelegde bouwtekening
of appartementsschets (Nederland, België,
Frankrijk, Luxemburg, Duitsland, Oostenrijk,
Zwitserland, Hongarije, Polen). In andere lan
den worden de appartementen ondubbelzinnig
geïndividualiseerd door de in de betrokken
staat gevolgde bijzondere perceelnummering,
in combinatie eveneens met de overgelegde en
door de Overheid gecontroleerde apparte
mentstekeningen (Marokko, Engeland, USA).
Vooruitlopende op een later te publiceren
overzicht van de in verscheidene landen ge
volgde methoden van perceelnummering door
de overheidsdiensten voor landregistratie en
kadaster zou ik erop willen wijzen, dat zeer
in het bijzonder twee landen een geheel af
wijkend systeem van identificatie volgen.
Voor zover bekend blijkt alléén in Marokko
uit een bijzondere perceelaanduiding op de ka
dastrale kaart reeds dadelijk de aanwezigheid
van verdiepingseigendom in een bepaald op
deze kaart voorgesteld grondperceel. En alléén
in Nederland is bij de aanduiding van een ap
partementscomplex en van de appartementen
geen enkele binding met de kadastrale kaart.
In feite draagt in Nederland het apparte
mentscomplex twee coderingen, namelijk die
van het kadastrale plan en die van de kadas
trale legger. Uit het niets geschapen, ver
dwijnt blijkbaar bij algehele sloping van het
appartementscomplex de leggernummering
weer terug in het niets, en wordt aan het plan
nummer (dat latent voortleefde) weer een be
staan ingeblazen.
Intussen kan worden geconcludeerd, dat elders
ter wereld geen enkele behoefte is gevoeld tot
speciale nummering van de appartementsge-
97
