mee brengt. Geheel anders wordt het in zwaar
bebost en geaccidenteerd terrein. Hier kunnen
de gewone klassieke methoden van verkenning
en uitzetten in het veld alleen toegepast wor
den als men ruimschoots over tijd beschikt.
Een onconventionele zeer snelle oplossing is
beschreven in de „Australian Surveyor" 1965
door W. Wassermann. Deze methode zal in
vele gevallen een oplossing kunnen geven, zij
het dan met de nodige variantie aangepast aan
de lokale omstandigheden.
Zoals bij het traceren van wegen, aquaducts
enz. in het algemeen gebruikelijk is, vindt men
de beste positie van de as door middel van een
opeenvolgend benaderingsproces. De elektro
technisch ingenieurs gaven een strip aan in
het bestaande kaartenmateriaal, waar ongeveer
de hoogspanningsleiding uitgezet zou moeten
worden. Deze strip 5 km breed) werd met
luchtopnamen op twee verschillende hoogten
gefotografeerd. De vlucht op grotere hoogte
verschaft foto's (genomen met een „wide
angle" lens) op schaal 1 24000; de vlucht
op lagere hoogte (met een normaal objectief)
foto's op schaal 1 7000. Een overzicht van de
luchtopnamen is gegeven in figuur 9.
De leiding werd op een nauwkeuriger wijze in
de foto's 1 24000 getraceerd dan kon geschie
den in de bestaande kaarten; later nadat de
paspunten waren bepaald werden de opnamen
gebruikt voor een aerotriangulatie. De voor
lopige plaats van de masten werden eveneens
in deze foto's aangegeven (coördinaten van
deze punten werden verkregen door middel
van de aerotriangulatie) en overgebracht naar
de foto's op schaal 1 7000. Met behulp van
deze laatste foto's werden de voorlopige plaat
sen van de masten in het terrein gemarkeerd en
rondom schoongekapt met een straal van
20 meter. Verder werden 7 bestaande trian
gulatie- en waterpaspunten als paspunten van
kruis-signalen voorzien en zeven nieuwe pas
punten ingemeten met behulp van de voer-
straalmethode vanuit één bekend centraal
hooggelegen punt. Hierbij werden de afstan
den met de tellurometer en de hoogten trigo
nometrisch bepaald. Elk van de 4 runs 1
24000 bestond uit 10 stereomodellen en
was bepaald door 3 of 4 paspunten.
Na deze voorbereiding werd de strip opnieuw
met een normaal objectief en van 2600 m
COVER OF
AERIAL PHOTOGRAPHY
10
t-^LOWER TUM
SWITCHING
DETAILS OF AERIAL PHOTOGRAPHY
DATE
PURPOSE
FLYING
HEIGHT
LENS
SCALE
NUMBER
OF PHOTOS
i.
Feb. 1963
a Loc9 of Line
b Aerial Trianq
9000 ft
W
1:24000
43
2.
Feb. I963
Placinq of
Tarqets
4500 ft
N
E7000
I60
3.
Apr I963
Plottinq
8000 ft
N
I: I2000
66
4.
May I964
Profilinq
7000 ft
W
LI9000
37
Fig. 8
TUMUT
STATION
LEGEND
A CONTROL POINTS
BENCH MARKS
CAMPS
AREA COVERED BY
FLIGHT No I
AREA COVERED BY
LvivJ FLIGHTS Nos-2,3ond4
TOWER 48
