scheef getrokken worden, omdat dan een on gelijkmatige spanning ontstaat. Er zijn echter zelfspanramen te koop, zodat dit probleem uit de weg geruimd is. Daar deze ramen nogal prijzig zijn, is een andere oplossing gevonden in een aparte opspaninrichting (fig. 11). Hier van de papiervezels in. Het raam wordt op een vel papier gelegd, er wordt inkt in het raam gebracht en met een rakel (fig. 12) over op wordt dus het gaas gespannen. Vervolgens wordt hierop het raam geplaatst en wordt het gaas er opgelijmd, met doorhardende lijm, droogtijd ca. 1 uur. Het gaas wordt daarna met caustic soda, vim of polijstpoeder vetvrij gemaakt. Het gaas kan lichtgevoelig gemaakt worden met een kopieerlaag, doch tegenwoordig wor den er speciale films voor geleverd, o.a. Five Star fotofilm. Deze film wordt met de origi nele positieffilm in een vacuümraam belicht, belichtingstijd 3 tot 6 minuten, vervolgens ver hard in waterstofperoxyde (1 min.) en daarna goed gespoeld of met een douche afgespoten met water van bij voorkeur ca. 30° C. De film wordt vochtig op tafel gelegd, het raam erop gedrukt, het gaas aangerold en het over tollige water afgenomen met filtreerpapier. De zeef is klaar, d.w.z. alle plaatsen, die de verf moeten doorlaten, zijn open; de rest van de zeef is afgedekt, zodat daar geen verf door kan. De zeef is te vergelijken met een stencil, waarbij de fijne details, zoals de middenplekjes van e-tjes, a-tjes en o-tjes door de ragfijne ve zeltjes van het zijdepapier worden vastgehou den. De draden van het gaas nemen de plaats het gaas gestreken. Dit gebeurt vel voor vel tot het benodigde aantal bereikt is. De vellen worden in een droogrek gelegd, waarna de vol gende kleur op gelijke wijze aangebracht kan worden. Ofschoon dit geschetste handwerk nog vaak wordt toegepast, o.a. door artisten, worden voor grotere oplagen machines ge bruikt. Men kent semi- en volautomaten en zelfs een zogenaamde zeefdrukstraat, die be staat uit een toevoer- en aanlegapparaat voor het papier, de drukmachine met automatische rakel, uitlegapparaat en drooginrichting (fig. 13). Wanneer we nu even teruggaan naar het idee van de voorgedrukte basiskaart, dan kunnen we per gewenste soort informatie een raam maken en met een eenvoudige aanleg voor het 105 Fig. 10. Zeefdrukraam Fig. 11. Opspaninrichting Fig. 12. Zeefdrukrakel Fig. 13. Zeefdrukapparaat

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1968 | | pagina 7