Grondwet, Grondeigendom
en Kadaster IV
Enige mededelingen over de vermelding van eigendom van onroerend
goed in de grondwetten van 132 landen.
door P. S. Teeling Ing., technisch hoofdambtenaar le kl. van het
Kadaster, verbonden aan het Office International du Cadastre et du
Régime Foncier te 's-Gravenhage.
Ontegenzeggelijk bestaat er een sterke relatie
tussen grondeigendom en Kadaster, tussen per
soonlijk eigendomsrecht op onroerende goede
ren en de overheidsadministratie van alle on
roerende zaken in een aaneengesloten gebied,
een administratie bestaande uit perceelsgewijze
ingerichte en door terreinopmeting verkregen
kaarten op handzame schaal alsmede de daar
bij behorende registers welke zo goed mogelijk
de rechtstoestand en andere nadere gegevens
van elk dezer percelen aangeven. Uiteraard
betekent dit niet, dat er geen Kadaster aan
wezig zou kunnen zijn in „aaneengesloten
gebieden", die eigendom zijn of waren van
wat wij thans onder de Overheid verstaan. Een
markant voorbeeld van dit laatste was het
Kadaster van de Vroonlanden uit het begin
van de 16e eeuw, het „riik der duizend eilan
den" ten Noorden van Alkmaar, dat door een
van onze illustere voorgangers perceelsgewijs
is opgemeten en gekaarteerd en ten behoeve
van de Spaanse administratie te Brussel te-
boekgesteld.
Aan de andere kant evenwel het voorbeeld
van Perzië uit een zeer recent verleden. Zolang
daar de Sjah nog de onverdeelde eigendom be
zat van onbeschrijfelijk uitgestrekte landstre
ken, was er daar in die onontwikkelde land
bouwgebieden van Iran van een Kadaster geen
sprake. In 1962 evenwel nam een landhervor
mingsbeweging een aanvang, waarbij sedert
dien zeer grote aantallen grondgebruikers bij
diverse gelegenheden eigendomspapieren uit
handen van de Sjah ontvingen. Echter bleek
reeds spoedig, dat in vele gevallen het in het
geheel niet duidelijk was, op welke grondstuk
ken die eigendomsbewijzen nu eigenlijk wel
precies betrekking hadden. Het land was nl.
niet te voren ondubbelzinnig geïnventariseerd,
niet gekadastreerd.
Om de onzekerheid weg te nemen over de
plaats en de grenzen van de aan de gebruikers
in particuliere eigendom geschonken gronden,
is sedert enige jaren een kadastrering aan de
gang. Voorlopig betreft dit de fotogrammetri-
sche opmeting, de kaartering en de administre
ring van de eerste 20.000.000 hectaren boeren
land. U ziet wel: .hier is de bovenbedoelde
relatie tussen particuliere grondeigendom en
het Kadaster wel zéér duidelijk.
Ook een voorbeeld uit een ander deel van de
wereld spreekt hier duidelijke taal. In 1962
werd in Mexico het besluit genomen, om voor
de door de ejidatarios (deelgenoten van ge
meenschappelijke landbouwgrond ter indivi
duele bewerking) in gebruik zijnde gronden
persoonlijke eigendomstitels te verlenen, de
grond dus in particuliere eigendom aan de ge
bruikers uit te geven. Maar ook hier: onrust
over de wijze waarop de Reforma Agraria, de
landbouwhervorming wordt uitgevoerd, waar
bij de rechten van verschillende „ejidatarios"
in het gedrang zijn gekomen. En waar zit vol
gens de „Confederacion Nacional Ganadera"
(een verbond sprekende namens li miljoen
in de veehouderij werkzame personen) het
87
