hoofdstuk 5 schrijft voor, dat niemand tot senator mag worden benoemd die geen twee jaar tevoren woonde in de republiek Liberia en die geen eigenaar is van onbezwaard vast goed ter waarde van minstens 2200 dollar. In art. 3 hoofdstuk 7 ten slotte wordt gesteld, dat niemand verkiesbaar is tot President van Libe ria, die geen burger is van de republiek in de laatste 15 jaar en die geen eigenaar is van on roerend goed ter waarde van ten minste 2500 dollar. Op welke wijze, wellicht door de Liberiaanse landregistratie, controle wordt uit geoefend, kan ik U niet zeggen. Minstens even belangrijk zijn de restricties in verschillende Constituties ten opzichte van de hoeveelheid land, welke één eigenaar in bezit mag hebben. Zo is in art. 12 van de grondwet van Albanië bepaald dat grootgrondbezit in handen van particuliere eigenaren niet kan worden geduld. De maximum oppervlakte van land in handen van één eigenaar wordt bij de wet vastgelegd. Artikel 11 van de grondwet van Bulgarije schrijft voor: De wet bepaalt hoeveel land particulieren in eigendom mogen bezitten, alsmede de gevallen in welke niet- landbouwers cultuurland mogen bezitten. Pri- vé-eigendom van grootgrondbezit is niet ver oorloofd. Ook in de Duitse Democratische Republiek is het bezit van uitgestrekte landgoederen (grondbezit boven honderd hectaren) verbo den. Zonder compensatie zullen deze in klei nere percelen worden verkaveld. Artikel 91 van de Constitutie van Guatemala is al even radicaal: Latifundia zijn verboden. De gewone wet regelt de verdeling ervan; bestaande lati fundia mogen slechts worden gebezigd voor het welzijn van de gemeenschap. In artikel 15 van de grondwet van Haïti heet het: de eige naar van land moet deze bewerken en boven al beschermen tegen erosie. De straf op het niet voldoen aan deze verplichting wordt bij een gewone wet geregeld. De jongste grondwet van Irak stelt in art. 13, dat bij de wet wordt geregeld en vastgesteld de maximumgrens van de oppervlakte der land bouwgronden, in handen van particuliere per sonen. In Mexico is de grondeigendom reeds in de grondwet aan een groot aantal restricties onderworpen. In Paraguay is bij artikel 21 gesteld, dat de gewone wet mag vastleggen de maximum hoeveelheid land, welke een enkel individu of wettelijk toegelaten instelling mag bezitten. Het meerdere moet worden verkocht bii openbare veiling. Afdeling 3 van de Constitutie van de Philip- pijnen van 1946 geeft aan het Congres het recht, bij de wet de oppervlakte van cultuur grond in eigendom van privé-personen, licha men en verenigingen, binnen bepaalde perken te brengen. Meestentijds is in de grondwet geen vinger wijzing te vinden naar de achtergronden van de maatregelen betreffende de beperkingen van de oppervlakte van de grondeigendom in handen van één persoon. In Turkije is dat wel het geval. Artikel 37 van de Constitutie van 1961 zegt hiervan: De Staat zal maatregelen nemen tot het behalen van een zo efficiënt mogelijk nut van land en tot het verschaffen van grond aan boeren, die geen of onvoldoende land bezitten. Voor dit doel kan bij de gewone wet de maximum-grootte van de grondeigen dom worden bepaald, overeenstemmende met de verschillende landbouwstreken en met de verscheidenheid in bodemgesteldheid. Verband tussen dergelijke beperkende bepalingen in de Constitutie en de werkzaamheid van de ka dastrale administratie vindt men in Joegoslavië (1963). In art. 21 van de grondwet wordt daar het eigendomsrecht van grond aan de boeren gegarandeerd voor zover dit betrekking heeft op eigendom van minder dan 10 hectaren. Ook is in de grondwet bepaald dat de grenzen waarbinnen en de bepalingen waaronder boeren het eigendomsrecht kunnen bezitten van andere dan cultuurgrond, en de condities waaronder andere burgers het eigendomsrecht kunnen bezitten van landbouwgronden of van andere vaste goederen. De controle op dit alles geschiedt (blijkens berichten uit Joegoslavië) door de dienst van het Grondkadaster. Ook in Volksrepublieken een basis voor Kadaster Vaak hoort men bij gedachtenwisseling over dit onderwerp, dat in communistische landen noch een Kadaster noch een landregistratie (als b.v. de Dienst van het Openbaar Register van zakelijke rechten op onroerende goederen) een bestaansbasis heeft. Toch blijkt ook in deze staten, waar in het algemeen genomen de grond en bodem is genationaliseerd of gesocialiseerd, een grondslag aanwezig voor het bestaan (of voor de instelling in de toekomst) van een door de Overheid gehouden landregistratie en van een Kadaster. In veel gevallen klopt dan ook de praktijk met de gegeven bepalingen in de Grondwet. Zo stelt art. 10 van de Constitutie van Bulga rije uitdrukkelijk, dat persoonlijk eigendom en erfgoed bij de wet bescherming genieten. Art. 11 vermeldt dat de landeigendom behoort tot 92

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1969 | | pagina 8