BERICHTEN VAN EN
UIT HET NGL
RAYONBIJEENKOMST ZWOLLE
De Rayoncommissie Zwolle organiseert op
donderdag 23 april een rayonbijeenkomst voor
leden van de NLF en het NGL in hotel van
Geytenbeek aan het Stationsplein.
Aanvang 20 uur.
Ir. J. Polman van het C.T.O. te Apeldoorn zal
een voordracht houden onder de titel:
Kringnetten
Na zijn inleiding geeft ir. Polman een beschou
wing over de kenmerken van kringnetten en
over de theorie die hieraan ten grondslag ligt.
Ook de gang van zaken bij de opzet en uit
voering van een project zal ter sprake komen.
Vervolgens zal de spreker dieper ingaan op de
verkenningsregels, een en ander aangevuld met
ervaringen uit de praktijk.
Het belooft een zeer interessante avond te wor
den.
Namens de rayoncommissie,
K. H. Wagenmakers
VERSLAG BIJEENKOMST GRONINGEN
83 belangstellenden uit de kringen van NLF
en NGL kwamen op 2 maart j.l. in het Noor
delijk Technisch Wegenbouwcentrum te Gro
ningen bijeen om te luisteren naar de voordracht
van de heer Ir. J. Polman, Ingenieur van het
Kadaster te Apeldoorn, over het onderwerp
„Kringnetten".
De methode van puntsbepaling m.b.t. kring
netten, ook wel circuitmethode genoemd, berust
op een door prof. Baarda ontwikkelde theorie,
waarbij de grootheden hoek en natuurlijke lo
garitme van de lengteverhouding van de zijden
verenigd worden in een complex getal dat jt-
grootheid genoemd wordt.
Wordt de onderlinge ligging van punten uitge
drukt in deze ji-grootheden, dan is een systeem
verkregen dat invariant is tegen transformatie,
m.a.w. onafhankelijk van plaats, schaal en
oriëntering van het gebruikte coördinatenstelsel.
Teneinde de bezoekers enig inzicht te verschaf
fen in de methode behandelde de spreker in
het kort de theorie van de complexe getallen
en vervolgens de invoering van complexe groot
heden, waarbij bewezen werd, dat het imagi
naire deel van de ^-grootheid overeenkomt met
de hoek en het reële deel met de natuurlijke
logaritme van de lengteverhouding der zijden.
Daarna werd summier behandeld wat het begrip
toetsing inhoudt, hoe er getoetst wordt en wat.
Al met al een nogal zwaar op de maag liggende
brok theorie.
Na de pauze kwam de praktische uitvoering en
de verkenning aan de orde, waarbij bleek dat
het net opgebouwd moet zijn uit gesloten
veelhoeken (kringen),
er geen afsluitrichtingen worden gemeten,
de controle, die bij gewone veelhoeken
voortvloeit uit de gemeten afsluitrichtingen
thans verkregen wordt uit de som van de
hoeken in de gesloten veelhoek,
aan de rand van het net R.D.-punten of
bv. snelliuspunten of punten van vroegere
kringnetten gelegen dienen te zijn,
de uitbuiging aan de rand tussen de R.D.-
en andere bekende punten niet te groot mag
worden en ongeveer moet voldoen aan de
eisen voor de klassieke veelhoek,
richtingen naar R.D.-punten vanuit minstens
3 opeenvolgende punten van het net wor
den ingesneden,
de zijdelengten gemiddeld 1000 a 1200
meter zijn en kunnen variëren van 400 tot
2000 meter,
de grote zijdelengte bij ongunstige weers
omstandigheden belemmerend werkt op een
vlotte meting, waardoor plm. 50% onwerk
bare uren voorkomen, wat het voorhanden
hebben van ander werk in de onmiddellijke
omgeving wenselijk maakt,
het aantal zijden en kringen aan beper
kingen onderhevig is waarvoor echter nog
geen algemeen geldige verkenningsregels
zijn opgesteld,
in de eerste fase het net in zich zelf ver
effend wordt, waarbij alle punten inclusief
de R.D.-punten in een partiëel stelsel be
rekend worden,
er vervolgens een gelijkvormigheidtransfor
matie plaats heeft naar 2 R.D.-punten,
er bij de resterende R.D.-punten sluitvec-
toren ontstaan, die volgens de methode der
kleinste kwadraten worden weggewerkt,
bij een te grote sluitfout een R.D.-punt als
aansluitingspunt kan worden verworpen,
op deze wijze R.D.-punten niet alleen ge
controleerd maar ook verbeterd kunnen
worden,
dit ook door de Bijhoudingsdienst van de
Rijksdriehoeksmeting wordt gezien en aan
vaard als een methode naast de vanouds
beproefde driehoeksmeting,
137
