met de gevoelige gemaakte drukplaat en kan
er gecopiëerd worden.
Zou het beeld aan de „bovenzijde" staan dan
moet het beeld dóór de astrafoillaag heen be
licht worden, waardoor parallaxwerking ont
staat en het beeld op de plaat onscherp zou
worden.
Van alle kleuren wordt dus een drukplaat ge
maakt.
De aluminium drukplaat wordt om een cylinder
in de offsetpers bevestigd. Zoals wellicht be
kend is, berust het principe van het offset
procédé op de afstotende werking tussen wa
ter en vet.
Het beeld op de drukplaat is vettig, door het
ronddraaien in de pers loopt de plaat eerst
langs waterrollen zodat de gehele plaat, behalve
het beeld, nat wordt. Daarna loopt de plaat
langs de verfrollen en alleen het beeld zal de
verf opnemen, (foto 10).
Als de verfrollen gepasseerd zijn, loopt de plaat
langs een cylinder, even groot als die waar
op de plaat is bevestigd en waarom heen een
rubber rol is gespannen. Deze rubber rol neemt
het kaartbeeld over en geeft dit op zijn beurt
af aan het door de machine gaande papier en
één drukgang is dan verwezenlijkt.
Elke drukgang dient op kleur en sluitwerk ge
controleerd te worden en dan voor accoord te
worden afgetekend.
In de meeste gevallen worden de kaarten op
een 2 kleurenpers gedrukt.
Tot zover dan het drukprocédé, dat wordt
toegepast. Dit drukwerk wordt niet bij de
ANWB intern gedaan maar bij één van de ge
specialiseerde kaartdrukbedrijven, in dit geval
de firma M.P.S. in Den Haag.
Er volgen nu nog enkele algemene opmerkingen.
Vanwege het feit, dat bij de verkenningen in
het terrein veel ervaring is opgedaan in het
bepalen van toeristische aantrekkelijke wegen
en gebieden, heeft de afdeling Kartografie tevens
tot taak de eerste opzet te maken van een
nieuwe toeristische rondrit, welke met de be
kende zeskantige bordjes worden aangeduid.
Deze eerste opzet wordt tezamen met de af
deling Toeristische Routes verkend en later
doorgesproken met de diverse overheidsinstan
ties. De voor de vouwbladen bestemde kaartjes
worden meestal uit de toeristenkaarten gelicht,
d.w.z. de trek, het lichtblauw en het zwart en
daarna wordt de route in groen ingetekend,
aangevuld met enkele toeristische bijzonderhe
den, als b.v. speeltuinen, midgetgolfterreinen,
parkeer- en picknickplaatsen enz.
Vervolgens kan nog worden aangehaald het
feit, dat wanneer nieuwe kaarten worden ge
maakt, deze veelal worden gegraveerd in
plaats van getekend. Met een fijne naald wordt
de tekening gegraveerd in zgn. Stabilene, een
met een graveerlaag bedekte film, zodat van
de ondergrond dan een negatief ontstaat.
Door eenvoudig dit negatief om te contacten
wordt een positief verkregen, waarop de lijnen
bijzonder fijn en strak zijn aangegeven, hetgeen
met tekenen niet helemaal te bereiken is.
Verder kan nog naar voren worden gebracht,
dat sinds 1967 de omslagen van de toeristen-
kaarten en waterkaarten in een gemoderni
seerde vorm zijn verschenen, terwijl men in
1969 is begonnen met ditzelfde toe te passen
bij de autokaarten.
Tevens zijn achterin de autokaarten nu platte
gronden in 2 kleurendruk van de belangrijkste
plaatsen, voorkomende op die autokaart aange
bracht, terwijl de nieuwste uitgave van de drie
autokaarten nu geheel opnieuw is gegraveerd
en getekend, waarbij gebruik is gemaakt van
nieuwe, wat moderner aandoende symbolen,
en een nieuw strakker lettertype. Ook bij het
drukken zijn enige nieuwe kleuren toegepast.
Tot slot nog enige cijfers.
Vanaf 1946 t/m 1969 zijn in totaal 800.000
autokaarten gedrukt. Het aantal toeristenkaar
ten in deze periode was nagenoeg eveneens
800.000, terwijl het aantal aangemaakte water
kaarten 360.000 bedroeg, zodat het gehele
pakket autokaarten, toeristenkaarten en water
kaarten de 2.000.000 zeer snel nadert.
110
Foto 10
