van een waslaag op het astrafoil op de juiste
plaats.
Deze waslaag wordt vóór het uitsnijden op de
tekstfilm aangebracht vanaf speciaal geprepa
reerde wasvellen, genaamd „Quick stick foli",
een Duits produkt.
De donkere kamer is ingericht voor het maken
van filmcopieën, hetzij via negatieven, hetzij
met gebruik maken van diapositief films (met
behulp van een hogedruk kwiklamp van 2000
Watt), verder voor het maken van lichtdrukken
(ook met gebruikmaking van deze lamp), en
voor het fotografisch verkleinen of vergroten
van kleinere kaarten met behulp van de zgn.
optische pantograaf (foto 6).
Wanneer alle deelcalques nu zijn gecorrigeerd
en gecontroleerd door middel van gecombineer
de lichtdrukken, (d.w.z. op elke lichtdruk de trek
1 kleur), wordt contact met de drukkerij
opgenomen. De uiteengezette werkwijze voor
de toeristenkaarten geldt ook voor de auto-
kaarten. De gegevens welke uit verkenning of
anderszins zijn verkregen, worden behalve op
de toeristenkaarten ook op de autokaart ver
werkt. Echter niet allemaal: op de toeristen
kaarten komen natuurlijk veel meer gegevens
voor die alleen voor de toerist van belang zijn,
dan op de autokaarten.
Het beeld van de autokaart moet op de zake
lijke automobilist zijn afgestemd. De technische
verwerking van de gegevens is verder geheel
analoog aan die van de toeristenkaarten.
De autokaarten worden elk jaar herzien.
Ook voor de waterkaarten (welke elke 3 a 4
jaar worden herzien) is de techniek eender,
het verzamelen van de gegevens geschiedt
echter op iets andere wijze. Naast de verkenning,
welke voor een groot gedeelte op het water ge
schiedt, worden de „natte waterstaatsdiensten"
aangeschreven.
Bovendien wordt contact opgenomen met de
ANWB-waterconsuls met verzoek wijzigingen
welke zich in hun gebied hebben voorgedaan,
op een kaartfragment aan te geven. Deze wa
terconsuls zijn op dit terrein uiteraard deskun
dig.
Tevens is er nog overleg met het Koninklijk
Nederlands Watersport Verbond.
De waterkaarten geven een geheel ander beeld
dan de overige kaarten, hetgeen op het eerste
gezicht enigszins vreemd aandoet. Zo zijn b.v.
grote gele en paarse vlakken aangegeven, welke
wel degelijk water voorstellen, maar welke voor
de watersporter niet of beperkt toegankelijk zijn.
Het blauw is voor de watertoerist vrij toeganke
lijk watergebied.
Het geheel is dus in zijn totaliteit afgestemd
op de watertoerist, al het overige, niet ter
zake doende, is op ondergeschikte wijze aan
gegeven. Men zou hier dus kunnen spreken
van een thematische kaart.
In het voorgaande zijn hoofdzakelijk de ANWB-
auto-, toeristen- en waterkaarten behandeld,
omdat deze het belangrijkste onderdeel vormen
van de ANWB-kartografie.
Er is echter nog een belangrijke kartografische
uitgave, althans een uitgave welke gratis aan
de leden wordt verstrekt, dat zijn nl. de zgn.
losse routes. Als men b.v. van Amsterdam
naar zijn vakantiebestemming in Zuid-Spanje
wil rijden via een bepaalde route (hetzij via rus
tige wegen, hetzij via schilderachtige wegen,
hetzij via hoofdwegen) dan kan men bij de
ANWB-kantoren een reisbeschrijving krijgen in
trajecten, waarbij van elk traject een kaartje
in zwart/wit is getekend en van de belang
rijkste plaatsen een plattegrond is toegevoegd,
eveneens in zwart/wit.
De voorbereiding van deze routekaartjes en
plattegronden berust niet bij de afdeling Kar-
tografie, maar bij de afdeling Routes. Ze worden
wel op de Tekenkamer getekend en bij de Huis
drukkerij van de ANWB gedrukt. Het totaal
aantal routes bedraagt nu ruim 9000, zowel heen,
als terug.
Met het verstrekken van deze routes met
kaartjes werd begonnen direct na de tweede
wereldoorlog. Daarvóór waren het alleen be
schreven routes, dus zonder kaartjes, en met
108
Foto 6
