tratie vallen onder de verantwoording van het
bureau Land Registratie, behorend tot het Mi
nisterie van Justitie. Landmeetkundig werk
wordt uitgevoerd onder leiding van de „Survey
of Israël", een dienst van het Ministry of La
bour.
De geodetische basis en meetmethoden
De geodetische grondslag voor kadastrale me
tingen bestaat uit een volledig le orde drie-
hoeksnet. Dit net is tot stand gebracht door de
Britten in het noordelijke, bewoonde deel, van
het land, is later naar het zuiden uitgebreid,
in de Negev, door de Israëlische landmeetkun
dige dienst. Gezien de lengten van de drie
hoekszijden, is dit eerste orde net volgens inter
nationale normen gelijkwaardig aan een net
van de tweede orde. Het net is verdicht met
netten van respectievelijk de derde en vierde
orde. De grenspunten van de „Registration
Blockplans" zijn vastgelegd aan het vierde orde
net, of door insnijdingen of door korte veel
hoeken. Alle natuurlijke- en door de mens
gemaakte details worden daarna toegevoegd
m.b.v. de conventionele orthogonale of de
poolcoördinaten-methode. Ofschoon coördi
naten van alle grenspunten berekend worden,
wordt de grafisch vervaardigde kaart geaccep
teerd als standaardbasis-document voor regis
tratie. Het Registratie Block Plan (RBP) heeft
een standaard formaat van 60 x 70 cm. De
kaartschaal hangt af van de aard van het
terrein en de dichtheid van de situatie. Weinig
gecultiveerd, heuvelachtig terrein met steile
hellingen wordt gekaarteerd op schaal 1 5000.
Landelijke, bewoonde gebieden op schaal 1
2500. Steden en dorpen worden gekaarteerd op
1 1250. Oude steden met zeer dicht bebouwde
gedeelten worden gekaarteerd op de schaal
1 625. Voor planningsdoeleinden wordt ge
bruik gemaakt van topografische kaarten 1
10.000.
Op grond van de wettelijke regeling van het
landregistratie-systeem is de Survey of Israël
verantwoordelijk voor de opzet t.w. het uit
zetten en meten van grenzen. Wanneer een
gebied eenmaal ingericht is, wordt bijhouding
en wijziging van documenten, verkaveling en
herverkaveling uitgevoerd door particuliere
landmeters onder supervisie van het Hoofd van
de Landmeetkundige Dienst. De landmeters
krijgen een verklaring van bevoegdheid van de
Staat. De wetgeving met betrekking tot de
landmeetkunde staat het gebruik van foto-
grammetrische methoden voor kadastrale doel
einden toe, maar voor elk geval moet het
Hoofd van de Landmeetkundige Dienst zijn
goedkeuring geven.
De noodzaak tot ontwikkeling
van een efficiënte methode
Na de stichting van de Staat Israël in 1948
kwamen er nieuwe gemeenschappelijke en
coöperatieve vestigingen, die met industrialisatie
begonnen, waardoor de agrarische structuur van
het land veranderde. De toewijzing van stukken
land aan deze vestigingen, verpacht door de
Staat, maakte een efficiënte procedure ter regis
tratie van de nieuwe blokgrenzen en ook voor
kaartering van het feitelijke landgebruik bin
nen deze grenzen noodzakelijk.
Toepassing van fotogrammetrie, gecombineerd
met terrestrische metingen werd geïntrodu
ceerd, teneinde een oplossing te vinden. Bij
deze procedure worden de grenzen van de
blokken op fotomozaïeken, schaal 1 10.000
ontworpen. Natuurlijke en kunstmatige grenzen
zijn gemakkelijk te identificeren op lucht
opnamen van genoemde schaal, zodat de dicht
heid en de configuratie van de grenspunten
goed aangegeven kunnen worden. De op de
fotomozaïeken aangegeven punten worden ver
volgens in het terrein uitgezet en ingemeten in
het bestaande net, m.b.v. de conventionele ter
restrische methoden. Samen met de grenspun
ten worden eveneens enige, gemakkelijk te
identificeren detailpunten, zoals hoeken van
gebouwen, hekken, kleine bomen etc. gemeten.
De gemarkeerde en de gemeten situatiepunten
vormen het raamwerk van het RBP. De na
tuurlijke en kunstmatige details van het terrein
binnen de Blockgrenzen, worden met behulp
van een fotogrammetrisch instrument (meestal
Wild A-8) gekaarteerd. Het model wordt op
schaal gebracht m.b.v. de eerder genoemde ge
meten punten.
In het geval van coöperatieve vestigingen zijn
de cultuurgrenzen e.d. niet belangrijk, omdat
hier geen sprake is van eigendomsgrenzen,
vandaar dat markering van deze grenzen in
het terrein niet vereist is. Het is voldoende op
het Blockplan heggen, irrigatiekanalen, wegen
of andere situatie te kaarteren, die de tijdelijke
percelen bepalen. Dit kan efficiënt gebeuren
met een fotogrammetrisch instrument. De ge
combineerde methode (terrestrisch en foto
grammetrisch) deed de productie van kadas
trale kaarten toenemen, maar het grote aantal
punten, die in het terrein verzekerd en bepaald
moesten worden, maakten deze procedure
kostbaar. Het was nodig aan te tonen, dat foto-
292
