Landadministratie en kadaster
in de Verenigde Staten van Noord Amerika
door P. S. Teeling ing., verbonden aan het Internationaal
Bureau voor Kadaster en Grondboekwezen ter Directie van
het Kadaster en de Openbare Registers te 's-Gravenliage.
Grond is nog altijd het onmisbare middel voor
ons bestaan, dat zelfs door een atoombom
niet blijvend vernietigd kan worden. Duizenden
jaren geleden al werd het bezit van grond op
zulk een grote waarde geschat dat men er bij
voorbeeld in Egypte een kostbaar ambtelijk
apparaat voor over had, om na elke grote
overstroming van de Nijl de grenzen van dit
grondbezit nauwkeurig te kunnen reconstru
eren. En deze tendentie is tot de huidige dag
steeds toegenomen. Bovendien is grond sedert
de binding van mensen tot een staatsgemeen-
schap een dankbaar object voor het heffen van
een belasting ter bestrijding van de kosten van
de instandhouding van deze staatsgemeenschap.
Grond kan men immers niet verdonkeremanen
en ook niet meenemen bij een kapitaalvlucht
naar het buitenland. Daarbij komt tegenwoordig
nog, dat in de afgelopen kwart eeuw de explo
sieve groei van de wereldbevolking, de voort
gaande technische expansie en industrialisatie,
het moderne verkeer dat ook op de aarde-zelvc
haast geen grenzen meer kent en tienduizenden
Europeanen en Amerikanen de mogelijkheid
geeft tot het hebben van een tweede huis op
duizenden kilometers van hun woonplaats, deze
grond steeds kostbaarder maken. Onder andere
heeft de wederkerige beïnvloeding van de vol
keren bevorderd dat er welhaast geen staat ter
wereld meer te vinden is, waar niet de een of
andere vorm van landregistratie en of kadaster
aanwezig is.
Uiteraard moet ik hier een restrictie maken,
want landregistratie en of kadaster vindt men
vermoedelijk alleen in die landen waar de par
ticuliere eigendom van zakelijke rechten op
onroerende goederen een feitelijk gegeven is.
In de weinige communistische staten, waar deze
particuliere eigendom van enig zakelijk recht
op onroerend goed niet bestaat (zoals misschien
in Rusland en China; men leze in dit verband
eens mijn artikel over grondeigendom in de
grondwetten van 132 landen, in Geodesia jg
1969, blz. 87), vindt men geen basis voor land
registratie en kadaster in de zin die men ge
woonlijk aan deze woorden geeft. Want om de
gedachten te bepalen wordt in de loop van
deze studie over „verkenningen onder buiten
landse landadministraties", in navolging van de
in internationale vakkringen gevolgde ziens
wijze, onder landregistratie verstaan de registra
tie door de overheid van de zakelijke rechten
op onroerende goederen, veelal bestaande uit
de registratie in een rechtsboek van de vestiging
of de overdracht van deze rechten op onroe
rende goederen. Met „kadaster" wordt bedoeld
een door de overheid ondernomen en gevoerde,
methodisch gerangschikte inventarisatie van de
in een land of een landsdeel gelegen onroe
rende goederen, gebaseerd op de opmeting van
de grenzen der afzonderlijke objecten, die op
een kadastrale kaart op grote schaal systema
tisch met een eigen aanduiding zijn geïndivi
dualiseerd, welke kaart een eenheid vormt met
de daarbij behorende registers, die zo goed
mogelijk de rechtstoestand en andere nadere
gegevens van elk van genoemde objecten aan
geven.
In nagenoeg alle Europese landen (de commu
nistische inbegrepen) bestaat een zo goed moge
lijk samenspel tussen landregistratie en kadas
ter. In Nederland b.v. (om dicht bij huis te
blijven, al is het niet het beste voorbeeld)
moet voor de perceelidentificatie bij land
registratie gebruik worden gemaakt van de
kadastrale aanduiding van het object. Ander
zijds maakt de „administratieve verwerkings-
stroom", door de organisatorische koppeling
van landregistratie met kadaster (iedere over
dracht van zakelijk recht moet immers ook
„het kadaster" passeren), het mogelijk dit ka
daster op gemakkelijke wijze nagenoeg perfect
bij te houden.
Deze twee-eenheid voor het maatschappelijk
leven van onschatbare betekenis is in de
Verenigde Staten van Noord Amerika (waar
over dit artikel hoofdzakelijk gaat) niet aan
wezig en wordt voor het merendeel van de
staten van de Nieuwe Wereld (nog) niet nood
zakelijk geacht.
Landregistratie in de U.S.A.
In alle 51 staten van Noord Amerika is de
landregistratie bij de verschillende eigen wetten
geregeld en in de meeste staten is die land
registratie dwingend voorgeschreven. De plaats
147
