waar die registratie gebeurt, verschilt van land
tot land en soms van county tot county. Zo
moet in Alaska (pas in 1959 tot volledig be-
rechtigde staat gegroeid) nog altijd een over
dracht van rechten in land worden geregistreerd
in een Office van de United States Commis
sioner. In Alabama vindt de registratie plaats
bij de County Probate Judge en in Georgia bij
de Clerk of Superior Court; het laatste is
eveneens het geval in Kentucky, Louisiana,
Maryland, Massachusetts, Mississippi, South
Carolina, Virginia, Washington en West Vir
ginia.
In andere staten is registratie veelal het werk
van de County Recorder, van de Clerk of City
(of Town) dan wel van een andere ambtenaar,
belast met „public recording". Zo is in Illinois
de Registrar of Titles ingeschakeld en in b.v.
Missouri, North Carolina en Pennsylvania de
Recorder of Deeds. In de staat New York is
voorgeschreven, dat de registratie plaats vindt
in het Bureau van de County Clerk of wel
bij de Registrar of Deeds, waarbij tevens ko
pieën van de documenten worden gezonden aan
de City-, Town- of de Village Clerks.
Situatiekaart
In de Verenigde Staten heeft men geen kadas
ter zoals b.v. in Nederland, in welk land aan
de hand van de kadastrale kaarten en de daar
aan ten grondslag liggende gegevens het moge
lijk is, zo nodig de plaats en de begrenzingen
te situeren van elk grondstuk, dat onderwerp
is van overdracht of vestiging van zakelijke
rechten. Toch is het ook in de U.S.A. uiter
aard noodzakelijk, dat derden kunnen nagaan
waar het object van een overeenkomst gelegen
is; daarom wordt in de meeste landen van de
U.S.A. een situatiekaart op grote schaal ver
eist, welke deel uitmaakt van de „Title" of
van de „Deed", waarin de bevestiging van de
overdracht van de eigendom van het grond
stuk voorkomt. En hoezeer noodzakelijk men
met het oog op fraude daar in de States
de aanwezigheid van een in het Rechtsboek
neergelegde kaart van een ingeschreven eigen
dom acht, blijkt wel uit de boetebepalingen.
Vindt men in Nederland de boete van een tientje
voldoende voor een notaris, die niet de kadas
trale aanduiding in een akte aangaf, in b.v.
Alaska is de boete geen lachertje als daar een
akte van verkoop ter registratie wordt aange
boden zonder een kaart waarop het perceel en
zijn grenzen zijn weergegeven. Verkoop van
land, voorkomende op een kaart die niet in
een rechtsboek is gepubliceerd, wordt er als
een misdrijf beschouwd waarop een boete van
500 dollar staat voor elk verkocht perceel. En
de poging om een kaart in het rechtsboek in
geschreven te krijgen welke niet is goedgekeurd
door de zgn. „Plat Board" (een officiële instan
tie die nagaat of een tekening de juiste terreins
toestand weergeeft), geeft eveneens de kans op
een boete van 500 dollar en zo nodig een ge
vangenisstraf.
Ook in andere staten wordt op de aanwezigheid
van een juiste situatiekaart bij een koopover
eenkomst nauwlettend toegezien. In Arizona is
de verkoop van een perceel, voorkomende op
een kaart die niet is gemaakt volgens de wette
lijke voorschriften, een misdrijf. Arkansas be
schouwt elkeen die land verkoopt „op teke
ning", welke niet is ingeschreven in het rechts
boek, schuldig aan misdrijf, evenals Califomië,
Montana, Utah en Wisconsin. In New Mexico,
North Carolina, North Dakota, Pennsylvania,
Rhode Island, Tennessee, Washington en West
Virginia gaat men nog verder en wordt ook de
tussenpersoon, de makelaar in onroerende goe
deren, in een dergelijk geval voor de rechter
gebracht. Een enkele staat treft tevens bij de
wet sancties tegen de „Clerk of Court", „Re
cording Clerk", „Registrar of Deeds", „Coun
ty Recorder" (te vergelijken met onze Hypo
theekbewaarder), die er niet om liegen. En de
staat New Hampshire b.v. noemt al de Regis
trar of Deeds, die zou toelaten dat een situatie
kaart in het rechtsboek wordt ingeschreven
welke kaart niet zou zijn goedgekeurd door de
Planning Commission, schuldig aan een mis
drijf.
„Plat" (kaart)
In Nederland kan elke situatiekaart of schets,
meestal betrekking hebbende op gedeelten van
kadastrale percelen, in het openbaar register
van onroerende goederen worden gepubliceerd.
Controle op de juistheid ervan gebeurt niet, of
wel slechts toevallig achteraf en zijdelings,
wanneer de landmeetkundige van het kadaster
de resultaten van de aanwijzing van de grenzen
van dergelijke perceelsgedeelten vergelijkt met
deze gepubliceerde situatieschetsen. De meest
ondeskundige of onjuist getekende situatiekaart
kan klakkeloos worden geaccepteerd, deels
omdat de inhoud van het stuk voor verant
woordelijkheid van partijen is, deels omdat
later bij de opmeting door een deskundige van
het kadaster de ongerechtigheden toch wel aan
het licht komen. In de Verenigde Staten even
wel moet van te voren, vóór de publicatie van
de overdracht, alles in orde zijn. Vandaar dat
niet alleen nagenoeg alle staten een „plat" (een
situatiekaart op grote schaal) eisen, maar bo-
148
