dan is de kleur op de foto geel, (curve 3), maar is de celopbouw zodanig aangetast dat de wan den van de intercellulaire holten in het spon- sparenchym geen infrarood meer reflecteren, dan wordt het afstervende bruine loof afgebeeld in een blauw groene kleur, (curve 4). Het bovenstaande is een vrij schematisch voor beeld, waarvan grote afwijkingen mogelijk zijn, mede door de grote variatie in plantensoorten. Bovendien worden de gepresenteerde kleuren bepaald door het gebruikte geel filter, de kwali teit van het zonlicht en de belichtingstijd. Het belangrijkste echter is, dat door middel van een juiste toepassing van de kleuren infrarood film veel vegetatiegebieden op een snelle wijze kunnen worden geïnventariseerd op soorten samenstelling en op gezondheidstoestand. Nooit mag echter vergeten worden de fotoanalyse te toetsen aan de werkelijkheid, waarbij een ver antwoorde steekproef vaak voldoende is. Een niet gecorrigeerde misinterpretatie zou ernstige gevolgen kunnen hebben voor de juistheid van te nemen maatregelen. 182 Foto 1. (foto ITC) Panchromatische film, juni 1969, Oostenrijk. Ongeveer 3x vergroot, oorspronkelijke schaal 1:4.000 1. jonge fijnspar (Picea abies) 2. oude beuk (Foqus sylvatica) 3. witte den (Abies alba) 4. kaprijpe fijnspar 5. jachthut 6. geveld hout 7. houtsoorten identificatie d.m.v. slagschaduw

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1972 | | pagina 6