Het Land Cadaster Program in Micronesia Land administratie bij onze tegenvoeters. door ing. P. S. Teeling, verbonden aan het Office International du Cadastre et du Régime Foncier ter Directie van het Kadaster aan het Ministerie van Financiën. Het immense Land Cadaster Program, dat door het Congres van Micronesia in 1966 werd aan genomen, betekent de grensbepaling, de afpa ling en opmeting van elk stuk grond in de Trust Territory van Micronesia alsmede de officiële vastlegging van alle rechten op alle gronden en gebouwen in dit conglomeraat van eilandengroepen in de Stille Oceaan. Een ka dastrering die omdat deze zo ver van ons en zonder tam-tam wordt uitgevoerd nog niet de toonaangevende internationale vakpers bereikte. Eigenlijk is dat verwonderlijk, want nog nimmer werd over zulk een oppervlak staatsgebied binnen een enkel raam van wette lijke en bestuurlijke maatregelen een landadmi- nistratie gerealiseerd en nog nimmer werden de moderne communicatiemiddelen op zulk een sluitende wijze bij kadastrering gebruikt, zoals nu in Micronesia het geval is. Men zou mij kunnen tegenwerpen, dat bijvoor beeld de kadastrering van Nederland van 1810- 1830 toch ook geen peuleschil is geweest. In 't Nederland van die dagen evenwel gebeurde deze kadastrering over een betrekkelijk klein gebied door honderden ervaren (in voorgaande tientallen van jaren getrainde) deskundigen met een schat van leesbare oude gegevens over de afzonderlijke objecten èn subjecten. In Micro nesia daarentegen strekt de kadastrering zich uit over een gebied vanaf de evenaar tot de 21e graad noorderbreedte en van de 131e tot de 175e lengtegraad, overeenkomend met een op pervlakte die groter is dan de Verenigde Staten van Noordamerika (minus Alaska) en die op de kaart van Europa ingepast een ruim telijk gebied bestrijkt van Gibraltar tot Jutland en van Ierland tot de Oeral. Ervaren landmeetkundigen van eigen bodem waren er in Micronesia na de bevrijding van het Japanse juk niet te vinden, want noch de Duitsers (die er van 1898 tot 1914 de baas waren), noch de Japanners hadden de autoch tone bevolking ingeschakeld voor de door de vreemde overheid gevoerde landadministratie. Een ander groot onderscheid met staten als Nederland, Duitsland en Italië (om maar enkele landen te noemen van de vele die in de 19e eeuw een kadaster hebben ingericht) is, dat de gegevens over grondregistratie en landadmini stratie die na de Tweede Wereldoorlog terugge vonden zijn in Micronesia, alle in een totaal vreemde taal zijn gesteld. Oude eigendomsbe wijzen van vóór 1898 waren in het Spaans geschreven; de grondboekgegevens tot de Tweede Wereldoorlog hadden het Duits tot voertaal; en die uit de Japanse bezettings jaren zijn voor zover die met z'n 50.000 documenten uit de baaierd van de laatste inva sie zijn gered alle gesteld in Japanse hiëro glyfen, onleesbaar voor zowel de helpende Westerse landmeters als voor de landmeters van het Micronesische Land Cadaster. En zelfs, al zouden ze reeds vertaald zijn en bruikbaar als eigendomsbewijzen, dan nog zou men er op menig eiland maar bitter weinig aan hebben. Een schoolvoorbeeld hiervan geeft de toestand op Garapan te zien. Vóór de oorlog bezat dit eiland nog een bevolking van 12000 zielen. Na de invasie van 1944 stond er geen huis meer overeind. Ten einde wat orde in de chaos te brengen schoven de Amerikaanse bulldozers het puin van Garapan de zee in. En om het totaal verbrande en kale land tegen erosie te behoeden werd door het Militair Gezag niet alleen de woestenij maar ook de rest van het eiland ingezaaid met de nu alom tegenwoordige tangan-tangan. Voor het geval men met de gespaard gebleven landmeetkundige gegevens de grenzen zou willen reconstrueren van de voor oorlogse eigendommen, dan kan men op dit eiland slechts uitgaan van drie bewaard geble ven door tangan-tanganbossen omstrengel de vaste punten, namelijk de resten van de voormalige Japanse gevangenis, het ziekenhuis en de klokketoren van de Katholieke Kerk. En op menig ander eiland is de toestand ten aanzien van de objecten en subjecten van zake lijke rechten op onroerend goed nóg chao tischer. 23

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1973 | | pagina 3