Oppervlaktebepaling met de polaire coördinaten lezer van Coradi, gekoppeld aan de tafelcomputer Compucorp, model 425 G Scientist door J. F. van Kalken, technisch hoofdambtenaar bij de afdeling Landmeten van de Dienst Publieke Werken te Helmond. Het grafisch bepalen van oppervlakten is voor de afdeling landmeten van onze dienst een vaak voorkomende opdracht. Alle afdelingen, die met oppervlakten werken, vragen ons nl. deze te bepalen omdat iedere technicus wel weet dat de gemiddelde lengte x de gemiddelde breedte, gemeten met de schaalstok, tot een gebrekkige oppervlaktebepaling leidt, nog afgezien van de moeilijkheden die zich voordoen bij onregel matige figuren. En, zo redeneert men, deze mensen hebben een planimeter en derhalve is het voor hen een koud kunstje! De afdeling stedebouw vraagt oppervlakten voor het toetsen van ontwerpen: hoeveel groen, hoeveel verkeersbestemming, hoeveel netto bouwterrein en hoeveel voor andere bestem mingen. Al deze hoeveelheden m2 heeft men nodig om de kosten van het plan te schatten en daardoor een prognose te maken voor de m2 prijs netto bouwterrein. De afdeling voorbereiding civieltechniek gaat aan de hand van het geaccepteerde stedebouw kundig plan een bestratingsontwerp maken, dat meer gedetailleerd is en zo mogelijk op een betere tekening. Ook deze afdeling heeft belang bij een oppervlaktebepaling van de di verse soorten verharding, openbaar groen en bouwterreinen om een exploitatie-opzet te maken. Het grondbedrijf vraagt grootten voor zijn ad ministratie. Vaak gebruikt men hiervoor de kadastrale gegevens maar wanneer, en dat is bijna altijd zo, de plangrens niet samenvalt met kadastrale grenzen, komen de problemen. De afdeling eigendommen en grondverwerving wil graag weten hoe groot de percelen zijn die in grondtransacties worden betrokken. Zo is dus de vierkante meter voor ieder de sleutel tot de juiste kostenraming of -bepaling. Er werd door ons dus heel wat afgeplanime- treerd en, om met de slagzin van de firma Gadella te spreken, „ons liep het hoofd om van het omlopen"! Het werd dus zaak om daar iets aan te gaan doen en zo mogelijk te gaan automatiseren. Er zijn elektronische coördinaten-lezers op de markt, voor rechthoekige of voor pool-coör- dinaten. Maar wat een investering! En dan heb je nog maar als eindprodukt een pons band waarmee je naar een computer moet om de uiteindelijke oppervlakten te weten te ko men. Een van die coördinatenlezers is de Polar-Digi- meter model DMB van Coradi. (In Nederland vertegenwoordigd door de firma Gadella te Utrecht). Deze kan men globaal verdelen in twee componenten, n.l. de meetkop en de elek tronische tel- en registratie-eenheid. De meet kop bestaat uit een vaste voetplaat waarop het huis draaibaar is aangebracht. In het huis is in- en uitschuifbaar een poolarm gemonteerd met aan het einde hiervan een loep voorzien van een meetmerk. Het centrum is de pool. De afstand van dit centrum tot het meetmerk is de voer- straal. Door het meetmerk op een bepaald punt in te stellen heeft men dus ten opzichte van een willekeurige nul de richting naar dit punt en de voerstraal ten opzichte van een willekeurige pool. Door middel van een voetschakelaar wordt het sein gegeven dat de gewenste stand bereikt is. Het bewegen van de meetloep wordt mechanisch overgebracht naar de ingebouwde impulsgevers die deze signalen doorgeven naar de tel- en registratie-eenheid. Deze laatste telt elektronisch de afgelezen impulsen, ongeacht of deze nu positief of negatief zijn, afzonderlijk voor de richting en de afstand. Het is dan ook niet van belang of men de kortste afstand kiest van het ene punt naar het andere. Wanneer met de schakelaar contact wordt ge maakt leest de registratie-eenheid de stand van de tellers af, werkt deze met behulp van het ingegeven schaalgetal om tot metrische waarden en registreert deze op een data-drager, b.v. een ponsband. Het ingeven van schaalgetal, identificatiegege vens etc. kan geschieden via een toetsenbord dat bij deze apparatuur behoort. Vervolgens kan men deze ponsband invoeren in b.v. een tafelcomputer en deze berekent dan de opper vlakte. Wanneer men deze serie apparaten bekijkt rijst 210

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1973 | | pagina 2