Het ARTEMIS
plaatsbepalingssysteem
door ing. C. C. J. Oord, eerder werkzaam bij de Meetkundige
Dienst van de Rijkswaterstaat.
Geschiedenis
In 1970 werd door het Nederlands Radar Proef
station het Artemis-1 systeem ontwikkeld voor
het overbrengen van TV-beelden ter controle
van de plaatsbepalingsapparatuur die gebruikt
wordt bij de aanleg van de havendammen te
Hoek van Holland.
De Artemis-apparatuur bestaat uit twee an
tennevolgsystemen die, na het uitrichten met de
hand, automatisch op elkaar gericht blijven.
Uitgaande van dit beeldoverdrachtsysteem werd
in 1971 het automatische plaatsbepalingssys
teem Artemis 2 ontwikkeld.
De antennes van de boord- en walapparatuur
zijn van het sleufstraaltype en bijzonder licht
geconstrueerd, het gewicht is ca. 2 kg. Uit de
vergelijking van een zogenaamd som- en ver-
schilsignaal van de linker- en rechterzijde van
de antenne wordt een stuursignaal afgeleid voor
de servomotor, die de antenne telkens bijstuurt
en daardoor gericht houdt op het tegenstation.
Een automatische versterkingsregeling (AGC)
zorgt ervoor dat de stuurspanning voor de
Beschrijving van het Artemis 2 systeem
Het positiebepalingssysteem Artemis 2 bestaat
uit twee antennevolgsystemen, die met elkaar
gekoppeld zijn via een microgolf transmissie
pad. Door het automatische volgsysteem blijft
het transmissie pad gehandhaafd, ook al be
weegt de mobiele post „Mobile" zich ten op
zichte van de vaste post „Fix".
Foto 2. Walantenne en datakast.
MOBILE
FIX
Fig. 1.
Foto 1. Scheepsantenne.
242
