Een eerste kennismaking met de laserdisplay en -plotter door A. M. den Boer, technisch ambtenaar le klasse bij de Meet kundige Dienst van de Rijkswaterstaat. 1. Inleiding Het eerste artikel over kaarttekenen in het nog jonge blad Geodesia begon ing. L. R. M. van den Brink in 1960 al als volgt: »Het is goed denkbaar, dat binnen afzienbare tijd de procedure van het kaarttekenen door de ontwikkeling van mechanische mogelijkheden zich zodanig wijzigt, dat behoefte aan hand vaardigheid nog uitsluitend voor het bijhouden van bestaande kaarten vereist wordt. En ook deze behoefte zal minderen, naarmate voor de bijhouding andere wegen ontwikkeld worden. [1]. Welnu, in 1961 schafte de Meetkundige Dienst van de Rijkswaterstaat een coördinatograaf met ponsbandbesturing aan, de Coradomat [2], Het in eind 1964 verschenen herziene Leerboek der Landmeetkunde somde als hulpmiddelen voor de kaartering toch nog alleen biseau, transver- saalschaal en handcoördinatograaf op [3]. Moest bij de Coradomat het „lijntrekken" nog met de hand worden gedaan, in hetzelfde jaar 1964 kwam er bij de Meetkundige Dienst een drumplotter, de CalComp 506. Enkele jaren later werd deze gevolgd door een snellere met bovendien een kleinere stapgrootte, de Cal Comp 663. Eind 1972 kwam er een geheel nieuwe configuratie: het CalComp plotting- system 7500 met vlakke tafel [4]. En op 7 januari 1976 kwam er om 16.31 uur een telex bericht van Laser-scan Laboratories Ltd. uit Cambridge „Your HRD-1 and PDP 11/45 ha ve been dispatched today please ensure free access to computerroom for unloadingDe HRD-1 is de laserdisplay en -plotter en de PDP 11 /45 een computer van de Digital Equipment Corporation, nodig voor de besturing. 2. De werking van het systeem Het systeem kan 2 soorten beelden opleveren: een beeld op een scherm (display) en een per manent beeld op diazofilm. Het beeld op het scherm wordt gevormd via een tussenbeeld op kleurenfilm. De lichtbron is een argon-laser (Spectra-physics model 164-00). De laser verschaft een schrij vende lichtstraal, geconcentreerd op het film- vlak. De aanduiding laser is een samentrekking van „Light Amplification by Stimulated Emis sion of Radiation". De werking werd in 1960 ontdekt en berust op het feit, dat sommige materialen onder invloed van invallend licht een licht met een duizenden malen grotere in tensiteit uitzenden. Dit wordt bereikt door het lasermateriaal meestal gas of kristal en bij de HRD-1 dus het gas argon bloot te stellen aan een zgn. exciterende straling. Doordat de laserstraal coherent is, ontstaat een ook op grotere afstanden zeer nauwe lichtbundel met een hoge energiedichtheid. Toepassing bij geo detisch meetwerk lag voor de hand en werd ook al in het genoemde leerboek in de uitgave van 1964 vermeld. De intensiteit van de laser is hoog genoeg om de kleuring van film te berei ken dan wel diazofilm te bleken. De afwijking van de lichtstraal bedraagt 0.5 milliradialen. Het schrijfsysteem kan met een hoge snelheid en een groot oplossend vermogen een te pro grammeren patroon op de film belichten: het eigenlijke tekenen. Ter vergelijking: een kaart- blad, dat op de CalComp 7500 ruim 10 uur duurde, werd op de display in 7 minuten te voorschijn „getoverd". De lens van het systeem is voorzien van een dynamisch brandpunt, zodat het geprojecteerde beeld steeds scherp blijft. Verder behoren tot de optiek twee spiegels, die draaibaar zijn om loodrecht op elkaar staande assen. De positio nering van de spiegels bepaalt de nauwkeurig heid en het oplossend vermogen van het sy steem. De nauwkeurigheid komt overeen met een afstand van 1 micron op de film. 39

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1977 | | pagina 3