mrsz
I
i
J. AAKPS£J&S/£PW>£Si4m//£7&\/ 4.AA£PV££5P/£P//\/6 l/AM
/SS 0PEM mTE£
I
WOK-
I
3O0£Af
- aLu
HL
- ulfcj--
Aangezien 71% van het aardoppervlak wordt
ingenomen door zee zal een aardverspiedende
satelliet vanuit zijn baan hoofdzakelijk zee
oppervlak en ijsvelden registreren. De zee ver
toont, gezien van grote hoogte, uitgestrekte
gebieden van een vrij homogeen type. De
NASA heeft een satelliet in constructie, die
speciaal uitgerust wordt voor het waarnemen
van het zeeoppervlak; deze SEASAT-A zal
in 1978 gelanceerd worden.
Land vormt slechts 29% van het aardopper
vlak. Sinds 1972 fungeren LANDSAT-1 en
thans ook LANDSAT-2 als waarnemingssatel
lieten voor de continenten. Aangezien aan de
hand van de verkregen beelden mogelijke toe
passingen gezocht en onderzocht zouden moe
ten worden spreekt men van experimentele
satellieten.
Het grootste gedeelte van het landoppervlak is
bedekt met vegetatie. Op zichzelf vormt de
vegetatie een belangrijk studieterrein. Vegetatie
kan evenwel ook belangrijke aanwijzingen
geven over de bodem die daaronder ligt.
FTS/SC//£ £/G£A<5CM4PP£tf
Voor de polaire regio is het bepalen van open
vaarwegen en zo mogelijk van de meest econo
mische scheepsroute van evident belang.
Indien de golftoestand van zeegebieden in
kaart gebracht kan worden, verkrijgt men
tevens goede aanwijzingen over de ter plaatse
optredende windvelden. Langs deze weg zijn
dan belangrijke weerkundige gegevens ter
hoogte van het zeeoppervlak te verkrijgen.
Een overzicht van de oppervlaktetemperatuur
van de zee levert aanwijzingen op aangaande
de te verwachten verdamping aan het opper
vlak. Verder kan men uit het optreden van
velden met een temperatuurverschil veelal de
aanwezigheid van stromingen in de zee aflei
den. Verdere fysische gegevens kunnen ont
leend worden uit de kleur van het water, zoals:
de aanwezigheid van algen;
het gehalte aan dode organische stof;
het slibgehalte.
194
AAA^
W
