Grondaankoop
in Zwitserland
door buitenlanders
(VAN LEX VON MOOS TOT LEX FÜRGLERj
door W. Koopmans, oud-ambtenaar van het Kadaster.
Niet overal loopt het met problemen inzake
grondpolitiek zo dramatisch als bij ons. Zwit
serland bijvoorbeeld heeft zijn zaken met be
trekking tot de grondpolitiek (zij het dan van
andere aard) goed in wetten vastgelegd. Hier
onder volgen de belangrijkste regels uit de
belangrijkste wet op dit terrein, de Lex Fürgler,
die het onderdeel „verwerven van grond door
buitenlanders" behandelt. Sedert 1961 werd de
werkingssfeer van deze wet telkens opnieuw
met enige jaren verlengd. Ook nu weer hebben
vorige maand de Nationalrat en Standerat
met algemene stemmen de opgeworpen dam
tegen de Ausverkauf der Heimat" verstevigd
door een verlenging van de wet met vijf jaren
(tot 1982). De Lex Fürgler gaat uit van de
staatspolitieke overtuiging, dat in beginsel de
Zwitserse bodem in Zwitserse handen moet
blijven. Men bedenke hierbij dat b.v. in Ober-
engadin reeds meer dan een kwart van de
bouwgrond in handen van buitenlanders is. Dat
baart zorgen.
1. Toestemmingen
Het verwerven van grond in Zwitserland door
personen, wonende of hun zetel hebbende in
het buitenland, vereist de toestemming van de
kantonale autoriteit. Met het verwerven van
grond wordt gelijkgesteld:
a) het verkrijgen van rechten om te bouwen,
vruchtgebruik van gronden of woonrechten;
b) rechten op koop, voorlopige koop of weder-
aankoop van grond, aandelen in het vermogen
van rechtspersonen of persoonsverenigingen
zonder rechtspersoonlijkheid, wier vermogen
geheel of vrijwel geheel uit grond (land) be
staat;
c) aandelen in beleggingsfondsen betreffende
onroerend goed, voorzover deze aandelen niet
regelmatig op de markt (beurs) verhandeld
worden, en in vermogens van deze strekking;
d) andere rechten, die met het verwerven van
eigendom van of rechten op grond verband
houden, speciaal trustee-zaken, huur- of pacht-
contracten en kredietaangelegenheden.
Als personen met woonplaats of zetel in het
buitenland worden aangemerkt natuurlijke per
sonen, die hun woonplaats en rechtspersonen,
die hun zetel niet in Zwitserland hebben,
kredietwaardige persoonsverenigingen zonder
rechtspersoonlijkheid, die hun zetel niet in
Zwitserland hebben en rechtspersonen en
kredietwaardige persoonsverenigingen zonder
rechtspersoonlijkheid, die hun zetel wèl in
Zwitserland hebben, maar met beperkte finan
ciële deelname van personen zonder woon
plaats of zetel in Zwitserland.
De omschrijving van de begrippen „woon
plaats" en „zetel" zijn gelijk aan de omschrij
ving in art. 23 e.v. en 56 van het Zwitserse B.W.
Een verblijf in Zwitserland, dat niet met toe
stemming van de Vreemdelingenpolitie of uit
kracht van een andere bevoegdheid ononder
broken meer dan vijf jaar heeft geduurd, geldt
niet als woonplaats in Zwitserland.
Uitzondering op de regel, dat toestemming
voor het verkrijgen van grond nodig is, geldt
voor natuurlijke personen, die het recht heb
ben zich in Zwitserland te vestigen, wettige erf
genamen in het kader van een erfenis, bloed
verwanten van de vervreemder in opgaande en
nederdalende lijn, alsook hun echtgenoten, en
buitenlandse staten en internationale organisa
ties van volkenrechtelijke aard, die een in Zwit
serland erkend openbaar doel hebben.
De vergunning wordt verleend, als de verwer
ver het bewijs van zijn bevoegdheid tot ver
werven overlegt. Zonder dat bewijs wordt de
248
