Een grote verscheidenheid van kaarteringsin- strumenten heeft de Meetkundige Dienst hier voor ter beschikking: Wild A8, B8, Santoni III, Planicart en Topocart. Bij KLM-Aerocarto wordt ten behoeve van kaarten voor uitbreidingsplannen per jaar 8000 ha gekaarteerd, in de kaartschalen 1 500 tot 1 2000. Hierbij worden vergrotingen van foto naar kaart toegepast van 4 tot 6 maal. De hier voor benodigde instrumentele belasting is 5000 instrumenturen. Verder worden bij Aerocarto per jaar nog 500 instrumenturen besteed aan rivierkaarten, kaart- schaal 1 500 tot 1 2000, met vergroting van kaart naar foto van 1 tot 5 maal. De fotogram- metrische instrumenten voor genoemde kaarte- ring zijn: Wild A7 en A8 en Santoni. Uiteraard heeft het voorgaande alleen maar betrekking op kaarteringen in Nederland. Het merendeel van de jaarcapaciteit wordt gevuld door buitenlandse opdrachten. Bii de Topografische Dienst worden uitsluitend topografische kaarteringen gedaan ten behoeve van de topografische basiskaart, schaal 1 12.500; de fotoschaal varieert van 1 15.500 tot 1 20.000, een vergroting dus van slechts 1,2 tot 1,6 maal. De gekaarteerde oppervlakte is per jaar 3375 km2, berekend uit het gemid delde van de laatste 3 jaren. Het aantal bestede manuren voor deze detail meting is 36.000. Hierbij zijn in rekening ge bracht: ontschranken, orthofotoproductie, ste- reokaarteringen, foto-interpretatie en gravure fotokaarten. Het is dus de totale instrumentele tijd, foto-interpretatie en graveren. Verreweg het belangrijkste gedeelte, meer dan 90% van de genoemde tijd, wordt besteed aan graveren en foto-interpretatie. Bij deze telling zijn niet inbegrepen de belangrijke aanvullende terreinverkenningen ten behoeve van de inter pretatie, ruim 8000 manuren per jaar. De belangrijkste instrumenten voor de topogra fische kaartering zijn: doorlicht-tekenbakken, stereoscopen, Wild A8, orthoprojector PP08 en ontschrankingstoestel Wild E4. Tot zover de samenvatting van de enquête over fotogrammetrische detailmeting. Gaan we deze getallen optellen en uitdrukken in aantal fo to's, kaartbladen, mandagen of iets dergelijks, dan worden het indrukwekkende getallen. Op tellen is echter niet realistisch om o.a. de vol gende redenen: de verschillende methoden van uitwerking laten zich niet eenvoudig optellen; het zijn gegevens van een paar grote bedrij ven maar geven geen totaal beeld; - de inhoud van de kaarten is niet direct ver gelijkbaar; etc. De genoemde getallen tonen daarentegen wel aan, dat de fotogrammetrische detailmetingen veel investering vragen en bovendien veel man uren kosten. Hei is daarom zinvol om zo'n onderwerp eens nader onder de loep te nemen. Uitwerkingsmethoden Bij de fotogrammetrische uitwerkingsmethoden dient men onderscheid te maken tussen foto's van vlak terrein en foto's van geaccidenteerd terrein. Voor foto's van vlak terrein geldt: een twee-dimensionale afbeelding (een foto) van een twee-dimensionaal object (het terrein); het moet mogelijk zijn om de afmetingen van het object te reconstrueren door inverse toe passing van een centrale projectie. Voor geaccidenteerd terrein geldt: een twee-dimensionale afbeelding (een foto) van een drie-dimensionaal object (het terrein), één dimensie is verloren gegaan; het is niet mogelijk uit een twee-dimensionale afbeelding een drie-dimensionaal object te reconstrueren. Deze omstandigheden geven aanleiding tot prin cipiële verschillen tussen de uitwerkingsmetho den en uitwerkingsinstrumenten voor vlak ter rein en die voor geaccidenteerd terrein. Uit opnamen van vlak terrein, eventueel hel lend, kan een kaart vervaardigd worden via de methode van ontschranken. Deze methode be rust op het principe van de inverse toepassing van de afbeeldingswet, een centrale projectie. Uit opnamen van geaccidenteerd terrein kan een kaart vervaardigd worden, eventueel met hoogtegegevens, via de methode van stereofo- togrammetrie. Daartoe wordt de opneming van een gebied zodanig ingericht, dat elk terrein gedeelte voorkomt op twee foto's, genomen vanuit verschillende standpunten; m.a.w. de op neming geschiedt zodanig dat de foto's elkaar overlappen (stereofoto's). Ontschranken De optische methode van ontschranken kan als volgt kort omschreven worden. Voor vlak ter rein zijn luchtfoto en kaartprojectie verwant. De kaart kan dus in beginsel worden verkre gen door centrale projectie van de foto. De centrale projectie kan men optisch realiseren met een objectief. Dit gebeurt in feite in een ontschrankingstoestel. Schematisch is de bouw van een ontschran- 340

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1977 | | pagina 8