Om zich dit middel te verschaffen zijn in veel
diensten en bedrijven methoden gegroeid die
in eigen ogen bestaansrecht hebben.
De technische kaart waarover we spreken wordt
in hoofdzaak gebruikt door overheidsdiensten
en openbare nutsbedrijven. In veel gevallen is
de vervaardiger een overheids- of semi-over-
heidsinstantie. leder die in dit verband werkt
weet dat het bijzonder moeilijk is in de
gevestigde orde in te grijpen. Historisch
gegroeide rechten, psychologisch verklaarbare
weerstanden tegen veranderingen, vraagstuk
ken in verband met werkverschuiving, finan-
cieel-economische inzichten die zich tot de
korte termijn beperken enz. zijn niet te ver
waarlozen. Maar bovenal wordt het vaak als een
overwegend voordeel beschouwd dat men zelf
volledig kan bepalen welke vorm, welke in
houd, welke voorstellingswijze enz. de kaart
heeft.
En op dit gebied bestaat er een grote ver
scheidenheid van inzichten. Dit voordeel valt
echter langzamerhand in 't niet nu we in onze
maatschappij geen handeling met betrekking
tot onze omgeving, zowel op als in de grond,
kunnen verrichten zonder rekening te houden
met bepalingen, voorschriften, omschreven
belangen, alternatieve inzichten, enz. Grond is
schaars, duur, de mogelijkheden moeten
"grondig" bestudeerd worden. Plannen, veelal
in kaartvorm, worden op elkaar gelegd en
vergeleken. De rol van de communicatie en dus
van de kaart is steeds belangrijker geworden en
daarmee gaan hogere kwaliteitseisen gepaard.
Maar bovenal is het gebruik van dezelfde kaart
belangrijk geworden. Dezelfde ondergrond,
waarop ieder zijn plannen aangeeft en zijn
werken detailleert.
DE GROOTSCHALIGE BASISKAART VAN
NEDERLAND
Er is wat uitvoerig stil gestaan bij dit gemeen
schappelijke gebruik van de kaart, omdat de
maatschappelijke ontwikkeling ertoe leidt. Het
is niet verwonderlijk dat er een algemeen
inzicht in de samenwerkingsproblematiek
doorbreekt, die ook vraagt om een betrouw
baar, kwalitatief voor allen bevredigend, com
municatiemiddel, een door allen gebruikte
uniforme grootschalige basiskaart, waar ieder
op zijn eigen wijze mee verder werkt.
Deze gedachte werd in de periode 1972-1974
uitgewerkt door een groepje geodeten in nauw
contact met diensten, groepen en organisaties
uit kaartvervaardigers» en kaartgebruikerskrin
gen. Na veel besprekingen, inspraakmogelijk
heden en een zeer uitgebreide enquête kwam
het voorstel tot stand tot invoering van de
Grootschalige Basiskaart van Nederland, onder
verantwoordelijkheid van de Minister van
Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening. De
regering nam het voorstel tot invoering van de
kaart en het voorgestelde organisatiemodel
over(K.B. van juli 1975).
Volledigheidshalve worden de hoofdlijnen sa
mengevat:
De kaart is een raamkaart, uitgevoerd in het
coördinatenstelsel van de Rijksdriehoeksme
ting, met een kaartformaat van 100 x 50 cm,
met een omschreven minimale inhoud van
topografische details, aangevuld met straat
namen en huisnummers, met een nauwkeurig
heid van ongeveer 0,2 mm op de karteerschaal
en een kaartschaal die kan zijn 1 2000,1 1000
of 1 500.
De uitvoering en bijhouding is door de minister
opgedragen aan het Kadaster, dat hiervoor een
samenwerking met andere diensten en bedrij
ven kan aangaan.
De kosten worden gedragen door de gebrui
kers, die daartoe een samenwerkingscontract
afsluiten, waarin het Kadaster als producent,
houder van de auteursrechten, verantwoorde
lijke voor de bijhoudingsbepalingen en soms
als kaartgebruiker participeert.
In de begeleiding is voorzien door de instelling
van een orgaan, dat landelijk coördineert en de
overheid adviseert inzake het te voeren beleid:
de Centrale Kaarteringsraad. Hierin zijn ver
schillende ministers, de provincies, de ge
meenten en de nutsbedrijven vertegenwoor
digd.
In het rapport van de studiecommissie en bij de
installatie van de CKR is reeds naar voren
gebracht dat de organisatie niet compleet is
zonder een regionale bundeling van krachten,
die de werkelijke basis vormt voor de samen
werking die moet leiden tot de vervaardiging
van de Grootschalige Basiskaart van Nederland
en tot gebruik door allen die met betrekking tot
de grond meer dan globaal werken, technisch,
bestuurlijk of administratief.
DE PROVINCIALE KAARTERINGS-
COMMISSIES
De Centrale Kaarteringsraad heeft vertegen
woordigers van alle belangrijke gebruikers
groepen in de provincie uitgenodigd zitting te
nemen in een Provinciale Kaarteringscommis-
sie. De commissietaak zal een adviserende
zijn, zowel naar de gebruikers als naar de ver
vaardigerskant. Door kennis van zaken, inzicht
in de mogelijkheden en kennis van de regionale
129
