CIN: een inventarisatiesysteem in het kader van de
landinrichting*)
door ir. A. C. Visser, ing. H. A. van Kleef, ing. Th. J. Linthorst en ing. C. van Wijk,
werkzaam bij het Instituut voor Cultuurtechniek en Waterhuishouding (ICW) te
Wageningen.
1. Inleiding
In het landelijk gebied worden verschillende in
ventarisaties en registraties uitgevoerd. De
meest bekende en meest uniforme is wel de
kadastrale registratie van de eigendom. Een
andere inventarisatie in het landelijk gebied is de
in opdracht van anderen, meestal de Landin-
richtingsdienst, onder leiding van het ICW uit
gevoerde Cultuurtechnische Inventarisatie Ne
derland CIN).
In dit artikel zal aandacht worden geschonken
aan de CIN en aan inventarisaties die direct aan
de CIN zijn gekoppeld, waaronder het toe
delingssysteem van Kik. Verder aan koppe
lingen met de registraties van het Kadaster, die
uitmonden in het administratieve systeem voor
de ruilverkavelingen ARAK en het toedelings
systeem ATOR. Voorts zullen de koppelingen
met de door de Stichting voor Bodemkartering
vervaardigde bodemkaarten, de inventarisaties
van de Topografische Dienst, uitgevoerd voor
het maken van de topografische kaarten, en in
ventarisaties van topografische elementen als
begroeiing en sloten (afmetingen, soort, etc.)
worden aangeduid.
Met de in het landschap voorkomende elemen
ten worden hier bedoeld die elementen, welke
voorkomen op gronden met agrarisch grondge
bruik of op grenzen van die gronden. De achter
grond hiervan is de beschrijving van de aard van
topografische grenzen te koppelen aan gren
zen, die bij de gebruikersinventarisatie worden
geregistreerd.
2. Cultuurtechnische Inventarisatie Neder
land
De systemen van de Dienst van het Kadaster en
de Openbare Registers zijn overwegend gericht
op de eigenaar van de grond. Het systeem van
Bewerking van het eerste gedeelte van een lezing gehou
den op 31 oktober 1978 op een rayonbijeenkomst van
het NGL/NVG. Het tweede gedeelte van de lezing zal
afzonderlijk worden gepubliceerd.
de CIN daarentegen is in hoofdzaak bedoeld
voor registratie van het grondgebruik. Het geeft
een beschrijving wie waar welke grond en voor
welk doel gebruikt. In dit kader geeft het een
beschrijving van een gebied vanuit een cultuur
technisch gezichtspunt. Hieronder wordt begre
pen een vastlegging van cultuurtoestand, topo
grafie, infrastructuur en planologische bestem
mingen. Er worden gegevens gerelateerd met
de bodemkundige en waterhuishoudkundige
toestand en met de sociaal-economische situa
tie. Bovendien zijn relaties met de eigendom in
het systeem opgenomen. De CIN is rond 1967
ontstaan nadat vele jaren daarvoor reeds derge
lijke, minder geautomatiseerde, inventarisaties
werden toegepast. De opkomst in het gebruik
van de computer gaf de CIN goede kansen te
komen tot een landelijk uniform en geaccep
teerd systeem voor de beschrijving van het
grondgebruik. Een uitvoerige beschrijving van
het systeem wordt gegeven door Van Wijk en
Linthorst [7],
De CIN is tot nu toe een, in het algemeen, een
malige opname. Wordt van een gebied, zoals
een toekomstig ruilverkavelingsblok, landinrich-
tingsgebied of herinrichtingsgebied in voor
bereiding, een cultuurtechnische inventarisatie
gevraagd, dan wordt met behulp van personen,
die in het gebied bekend zijn, nagegaan wie
waar grond gebruikt. De verzameling van deze
gegevens wordt uitgevoerd door de Stichting
tot Uitvoering van Landbouwmaatregelen
(StULM). Na de opname volgt een meting en
het vaststellen van enkele verkavelingskenmer-
ken. Dit houdt thans in, dat per kavel wordt
bepaald wat de oppervlakte, diepte, afstand tot
de boerderij, afstand tot de dichtstbijzijnde ver
harde weg, cultuurtoestand, vorm, plaats en
aantal topografische percelen is. Tevens wor
den enkele bijzonderheden van de kavel vast
gelegd, zoals de ligging in dorpskommen of in
gebieden met bijzondere bestemmingen, het
voorkomen van autowegen, spoorbanen, steile
op- en afritten op de route tussen kavel en
bedrijfsgebouw, het vaststellen welke kavels
een bedrijfskavel vormen en het aangeven van
351
