scripties de ICA besloot het boek in haar publikatiereeks op te nemen. Dit blijkt uit het ,,ISBN", dat is samengesteld uit het „landennummer" (90 voor Nederland), het uit geversnummer (70310 voor de ICA), een volgnummer (02; 01 was een ander boek van de ICA over „Auto mation in Cartography") en een z.g. „controle-cijfer" of „check digit" (3). De algemene aard van de gehouden voordrachten maakte dat de redactie van ons tijdschrift het de moeite waard achtte, het boek ook in NGT Geodesia aan te kondigen. Stellig zullen er onder onze lezers een aantal zijn, die zich het boek willen aanschaffen. We willen hun daartoe alvast een denkbeeld bieden van de inhoud der „Papers". Deze vallen in drie groepen uiteen. T.w. „Technolo gy", ,,Data Management" en Applications". Ik noem uit elke groep één artikel (voordracht) om de rijke schakering van de inhoud in het licht te stellen. 1. Technology. Interactive computer graphics for cartography, door Chr. Hoinkes (Zwitserland). 2. Data Management. Digital cartographic data base van de U.S. Geological Survey. 3. Applications. Computer-assisted production maps and atlases of natural resources, door V. Kadmon (Israël). In dezelfde rubriek valt ook nog een voor dracht door ir. Van Zuylen over „Applications of digital cartography in the Netherlands". De meeste voordrachten werden, zoals uit het boven staande blijkt, in het Engels gehouden. Twee inlei dingen werden in het Frans voorgedragen. Maar daar van is, behalve de Franse tekst, ook de Engelse ver taling opgenomen. Aan het eind van het boek vindt men een zeer nuttige, kleine Engels-Franse woordenlijst (Petit Lexique Anglais-Francais). Men kan daaruit bijv. leren dat het Engelse „bit" ook in het Frans een „bit" blijft. Een „byte" daarentegen wordt in het Frans „un octet" genoemd. Een „computer" wordt een „ordinateur" en „random access" wordt „accès aléatoire". De prijs van het boek bedraagt 20 (ongeveer 45 gul den). Het is verkrijgbaar bij de Internationale Boek handel Rudolf Muller, postbus 9016, 1006 AA Amster dam. Bij deze boekhandel zijn ook de overige ICA- publikaties verkrijgbaar. H. L. Rogge In deze rubriek zijn samenvattingen opgenomen van inge nieursscripties van afgestudeerden aan de Afdeling der Geo desie van de Technische Hogeschool te Delft. H. J. Krijnen TOETSING EN BETROUWBAARHEID VAN LASER AFSTANDMETINGEN NAAR SATELLIETEN IN EEN EENVOUDIG DYNAMISCH MODEL Het is algemeen gebruikelijk geodetische netwerken aan precisie- analyses te onderwerpen, in welke vorm dan ook. Minder wijd ver breid is echter de aandacht voor het betrouwbaarheidsaspect, dat samenhangt met de toetsing van de waarnemingen. Hierbij wordt gekeken naar de ontdekbaarheid van waarnemingsfouten en de doorwerking van eventuele niet-ontdekte fouten op de onbeken den. De betrouwbaarheidstheorie wordt reeds enige tijd toegepast in de terrestrische puntsbepaling. In deze scriptie wordt een eerste aanzet gegeven tot de toepassing van de theorie op ruimtelijke netwerken van laserafstandmetingen naar satellieten. Door het eigen karakter van de lasermetingen en het benodigde functiemodel kunnen (behoeven) niet alle theorie elementen zonder meer (te) worden overgenomen. Voor de uitvoering van verkennende berekeningen is gebruik ge maakt van een eenvoudig dynamisch simulatiemodel, waarbij het de geocentrische gravitatieconstante (GM). Een dergelijk simulatie model heeft, hoewel het afwijkt van de werkelijkheid, het voordeel dat op snelle en goedkope wijze een voorlopig inzicht in de be trouwbaarheid kan worden verkregen. Voornamelijk met behulp van bestaande programmatuur (RANGE4 en SCAN-II) zijn voor de geodetische satellieten Lageos en Starlette deze berekeningen uitgevoerd. De Lageos-berekeningen betroffen een 2-stationsoplossing, de Starlette-berekeningen een 4-stations- oplossing. Uit de berekeningsresultaten kan t.a.v. de toetsing wor den geconcludeerd, dat invoering van de w-toets niet nodig lijkt en dat kan worden volstaan met beschouwing van de correcties aan de waarnemingen. Vanwege het grote aantal vrijheidsgraden is koppeling van CU aan ct0 m.b.v. de B-methode niet mogelijk. Alleen al om deze reden zal de F-toets nauwelijks reageren op individuele waarnemingsfouten. Voor een aantal gevallen is het onderscheidingsvermogen van de F-toets bepaald bij het optreden van systematische fouten (bias). Het blijkt dat een constante bias in de waarnemingen matig ontdek- baar is, waarbij een bias per passage sneller wordt gesignaleerd dan een bias per station. De interne betrouwbaarheid is onafhankelijk van de baangeometrie, de grenswaarden zijn praktisch constant en men kan eventueel met de berekening van een gemiddelde grenswaarde volstaan. Bij de externe betrouwbaarheid is de aandacht vooral gericht ge weest op de zgn. basisafstanden (relatieve stationsposities); dit zijn de best-schatbare parameters. Zowel de invloed van fouten op de basisafstanden zelf als de grootheid X (deelruimte der basisaf standen) zijn berekend. De invloed van fouten op een basisafstand blijkt globaal gesproken geringer te zijn naarmate deze met hogere precisie wordt bepaald. Dit geldt voor elke willekeurige parameter. Optimaliseert men een meetopzet voor de precisie, dan weet men dat tevens de externe betrouwbaarheid zo gunstig mogelijk is. Geconstateerd wordt dat de gebruikelijke beschrijving met conven tionele alternatieve hypothesen voor de onderhavige toepassing een te beperkt inzicht geeft in de betrouwbaarheid. In een poging om tot een benadering met een wat absoluter karakter te komen wordt een formule afgeleid voor de standaardafwijking in de ver schuiving van een parameter, die het gevolg is van een willekeurig aantal niet-ontdekte fouten van willekeurige grootte. A. C. Kloosterboer TRANSFORMATIE VAN GEDIGITALISEERD KAARTMATERIAAL Geautomatiseerde vastgoedsystemen vormen een steeds belang rijker wordend verschijnsel in Nederland. Voor vele doeleinden is informatie benodigd, die o.a. uit vastgoedgegevens verkregen kan worden. Onderzoek op dit gebied komt pas de laatste jaren flink op gang. Eén van de punten van onderzoek is de aanduiding van de ruimtelijke lokatie van gegevens. Voor het opnemen van die lokatie in een vastgoedsysteem lijkt de coördinaataanduiding de meeste voordelen te bieden. Van deze methode is uitgegaan bij de hier toegepaste wijze van verzamelen van vastgoedgegevens: het digitaliseren van kaart materiaal. Bij deze gegevensverzamelingsmethode wordt de kaart als het ware overgebracht naar het vastgoedsysteem. Eén van de stappen in dit proces betreft de transformatie van het met de digitizer verkregen puntenveld. Het toepassen van een wille keurig gekozen transformatie is niet aan te bevelen. Ten eerste dient de transformatie namelijk te zijn gericht op de eigenschappen van de digitizer en het te digitaliseren kaartblad. Daar een foutloos coördinatenbestand is gewenst, hetgeen niet is te realiseren, moet ten tweede kunnen worden aangegeven wat de grootte van de fou ten is die mogelijkerwijs in het bestand zitten, hetgeen toetsings- en betrouwbaarheidsberekeningen verondersteld. Ten behoeve van koppeling met andere gedigitaliseerde kaartbladen of puntenvelden is het noodzakelijk de precisie te kennen van beide puntenvelden. Ten derde dient de transformatie dan ook hiertoe (optimale) moge lijkheden te bezitten. Als oplossing voor de transformatie wordt voor een kleinste- kwadraten-vereffening gekozen. De transformatie is gebaseerd op de formules voor de affiene transformatie. Zij vindt plaats op de ruitpunten en transformatie naar het RD-stelsel is gewenst. De transformatie als kleinste-kwadraten-vereffening geeft een optimale precisie van de getransformeerde coördinaten, waarbij toetsings-, betrouwbaarheids- en precisieberekeningen mogelijk zijn. Een nauwkeurigheidsaanduiding van de coördinaten, inhoudende een precisie- en betrouwbaarheidsaanduiding, kan hiermee worden ge geven. Deze vereffening wordt uitvoerig behandeld, evenals de wijze van digitaliseren die het mogelijk maakt een betrouwbaar heidsaanduiding van de getransformeerde coördinaten te geven: het meermalen digitaliseren van een kaartblad. Dit geeft tevens de zozeer gewenste mogelijkheden tot toetsing op afwijkingen van de digitizer en fouten tijdens het digitaliseren. 200 NGT GEODESIA 80

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1980 | | pagina 30