Het ontschranken wordt uitgevoerd in apparaten Wild E4. Deze instrumenten hebben uitstekende optische eigenschappen. Ze zijn niet voorzien van een automa tische vluchtpuntssturing, hetgeen echter eerder een voordeel dan een nadeel kan worden genoemd. Het in stellen van de ontschranker wordt gedaan met behulp van een paspuntsblad, waarop de exacte ligging van de paspunten op schaal 1 12 500 is uitgezet. Door verandering van vergrotingsfactor en hellings verandering van het projectievlak om twee assen, wordt de geprojecteerde paspuntenconfiguratie tot dekking gebracht met de figuur op het paspuntsblad. De na de instelling overblijvende restverschillen blijven minder dan 0,1 mm. Orthofoto-techniek Wanneer de verschillen in de terreinhoogte per luchtfoto te groot worden, wordt differentiële ontschranking toe gepast. Hiervoor is een orthofotoscoop Wild PPO 8 be schikbaar, gemonteerd op een stereokaarteerapparaat Wild A8. Ook hierbij worden per model eerst paspunten overgedragen, zodat uiteindelijk aan de vier hoeken van het model paspunten zijn gemarkeerd. Het is een on-line apparaat, waarbij met continu varia bele snelheid profielen in Y-richting worden afgereden, terwijl men er daarbij voor zorgt het meetmerk steeds op het terrein te houden. Optische interpolatie is bij dit direct-werkende procédé niet mogelijk. Het instellen van het instrument (oriënteren, schaalbe- rekening, instelling belichtingsregeling e.d.) kost onge veer 40 minuten, de scan-tijd varieert met de breedte van de gekozen spleet, de snelheid en de geaccidenteerdheid van het terrein. Per dag worden ongeveer drie orthofoto- modellen geproduceerd. Stereokaartering Een beperkt aantal hoge objecten, zoals hoge viaducten of bruggen en zeer hoge gebouwen, worden apart ge- kaarteerd in een stereokaarteerapparaat Wild A8. Van de plot wordt een filmpje 1 12 500 gemaakt. Samenstelling van de graveergids De ontschrankte foto's en orthofoto's, welke op een be paalde basiskaart vallen, moeten worden gemonteerd tot een soort gecontroleerd fotomozaïek. De diapositie ven worden nauwkeurig midden door de afgebeelde paspunten afgesneden met een Klimsch Sekant snij- apparaat. Dan worden alle dia's gemonteerd op een vel heldere polyester montagefilm, waarop met de coördina- tograaf alle paspunten zijn uitgezet. Zo ontstaat een montage van spiegelbeeldige diapositieven op schaal 1 12 500. Dit fotobeeld wordt afgedrukt op geel stabi- lene (een polyester graveerfolie, voorzien van een gevoe lige laag). De belichting gebeurt in het vacuümraam; de ontwikkeling vindt plaats in de ozalidmachine. Als van een blad ook hoge objecten in het stereokarteer- apparaat zijn uitgewerkt, worden die details in rood op het fotobeeld opgekopieerd. De zo ontstane „kaart", de graveergids, is nu gereed voor de gravure van het lijnen- patroon. Foto-interpretatie en terreinverkenning Terwijl de fotogrammeter bezig was met alle hiervoor ge noemde handelingen, heeft de topograaf niet stilgeze ten. Op papiervergrotingen 1 10 000 van de luchtfoto negatieven heeft hij onder de spiegelstereoscoop een foto-interpretatie uitgevoerd. Hij stelt daarbij vast welke details uit de foto in de kaart moeten worden afgebeeld. De resultaten van de interpretatie worden op de fotover groting aangetekend. Na de interpretatie volgt de ter reinverkenning, waarbij allerlei details, die niet of niet geheel zeker op de foto kunnen worden onderscheiden, ter plaatse op de foto worden aangegeven. De terrein verkenning gebeurt in de regel per fiets of te voet. Zodra een topograaf een foto volledig heeft verkend, zendt hij deze naar kantoor. Als de planning klopt, heeft de foto grammeter de graveergids aan de tekenaar afgeleverd tegen de tijd dat de topograaf zijn eerste resultaten opstuurt. Fotogravure Op de graveergids worden met de elektronische coördi- natograaf Contraves het RD-ruitennet en de getriangu- leerde punten gegraveerd, waarna de kartograaf met de gravure van het blad kan beginnen. De tekentafels zijn voorzien van regelbare onderverlichting en kunnen in hoogte en helling worden versteld. De door de topograaf opgewerkte verkende luchtfoto dient als leidraad. Alle op de verkende foto aangeteken de details worden op de gids met de hand ingegraveerd. Voor de basiskaart gebruikt men enkelvoudige afgeron de zilverstalen graveernaalden, die door de instrument makerij in voorraad worden gemaakt. Het graveren ge beurt uit de hand, langs een driehoekje, waarbij voor kleine details soms een loep als hulpmiddel wordt gebruikt. Bij het graveren van gebouwen en bosranden moet speciaal rekening worden gehouden met schaduw en omval, zodat toch de horizontale projectie wordt ge graveerd. Dit procédé van fotogravure, d.w.z. het graveren van het kaartbeeld direct in het fotobeeld zelf, is specifiek voor de TDNHet heeft als belangrijke voordelen, dat af wijkingen van de juiste ligging onmiddellijk kunnen wor den geconstateerd en gecorrigeerd, terwijl tevens het aantal vergeten objecten uiterst gering blijft. Als na delige eigenschap geldt, dat het graveren van de uiterst kleine details zeer belastend voor de ogen is. De gra veurs hebben de neiging met hun ogen zeer dicht bij hun werk te gaan zitten. Verder moeten zeer hoge eisen worden gesteld aan de fotografische kwaliteit van de originele luchtopnamen. De kwaliteit van het fotobeeld op de graveergids is, ten gevolge van het reproduktieprocédé, duidelijk minder dan die van het origineel. De bebouwing is bij het uittekenen het meest precair. Men zou dan ook kunnen veronderstellen dat de nauw keurigheid van de bebouwing bij enkelbeeld-fotogram- metrie niet onaanzienlijk slechter is dan bij toepassing van dubbelbeeld-uitwerking. Dit wordt echter niet gesteund door de uitkomsten van een recente proef van Commissie D van de OEEPE, (de Proef Fribourg), waar uit geen enkel verschil in nauwkeurigheid tussen de bei de technieken werd gevonden, noch voor de bebou wing, noch voor de andere details. De gravure van een volledige basiskaart kost voor een kaartblad van gemiddelde dichtheid 400 manuren werk. Na de voltooiing wordt het blad in het wintersei zoen door de topograaf gecontroleerd en aangevuld met uitbreidingen die nog niet op de foto zichtbaar waren. Uit de gegraveerde basiskaart worden alle andere topo grafische kaarten afgeleid. 308 NGT GEODESIA 82

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

(NGT) Geodesia | 1982 | | pagina 26